Bilinçsizce yaptığımız hatalar yüzünden
Sahip olduğumuz iyi şeyleri gözden kaçırır,
Sonsuza dek kaybedinceye kadar
Varlığını bilmeyiz onların.
Çoğu zaman öfkeyle kendimize zarar verir,
Dostlarımızı kaybettikten sonra,
Mezarları başında gözyaşı dökeriz.
Utanç dolu nefretimiz uykuya dalarken
Uyanan sevgimiz başlar ağlamaya
Olan biteni görünce.
Sayfa 145 - Remzi KitabeviKitabı okudu
·
90 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.