Değerli bir dostuma ithafen
Bence ara sıra sorgulamak çok önemli. Ben mutlu muyum? Böyle bir şey teklif edildi ama istiyor muyum? Yaşadığım hayat beni tatmin ediyor mu? Enerjimi emen insanları hayatımdan temizliyor muyum? Bana iyi gelenlerle daha fazla vakit geçiriyor muyum? Hobilerime ve bu hayatta bana deli dehşet zevk veren her ne varsa, onlara yeterince vakit ayırıyor muyum? Kendime iyi gelecek yerlere gidiyor muyum? Kendi hayatım için bir mücadele içinde miyim? Hayallerimi gerçekleştirmek için bir çaba içine giriyor muyum?
Cevaplar hayırsa gel otur yamacıma, konuşmamız gereken meseleler var:
Keyif almadığın her ne varsa hayatından çıkartmaya bak. Bu hayat çok kısa, hiçbir şeye ve hiçkimseye maruz kalmak zorunda değilsin. Eğer mutlu değilsen o insanlardan git, o istifa dilekçesini imzala, o yola çık; sana ne iyi geliyorsa onlara sarıl, sımsıkı hem de... Bir yolunu bulabilirsin, sana güveniyorum. Bu yolculukta düştüğünde kalkmasını da bil ama, kendini motive etmeyi ihmal etme. Bu yolculukta ne kadar zamanın kaldığını bilmiyorsun; ölüm denen şey sadece yaşlılara işlemiyor. Her şey için geç olduğunda, son pişmanlık fayda etmeyecek. Ve sadece tek bir hakkın var, gittiğinde geri dönüşü olmayacak hiçbir şeyin. Bu hayatın hakkını vermesini bil; bilmiyorsan öğren, oku, hatalar yap; riskler al, düş, tekrardan kalk... Biliyor musun? Hayallerindeki hayatları yaşayan insanların çok büyük bir çoğunluğu; risk alma cesaretini gösterebilenler. Onları kendine rol model edin. Bu yolculukta onların hikayeleri sana güç olsun; güvenli alanlarında kalmaya devam etselerdi, bugün ki bulundukları konumda olamayacaklardı... Geç değil, asıl pes etmek için çok erken, unutma!
Bir silkelen, kendine gel. Konuş bakalım bi kendinle. Ben ne yapmak ve kimlerle olmak istiyorum? Kimlerle olmak beni tatminkâr kılıyor ve zamanın nasıl geçtiğini bile anlamıyorum?
Ne tür çılgınlıklar geçiyor aklından? Sandalyeden kalkıp sahneye çıkmak için neyi bekliyorsun mesela? İzlemekten sıkılmadık mı sence de? Sahneyi tozunu dumana katmanın vakti geldi de geçmiyor mu?
İpleri eline almanın ve hislerine güvenerek bir yola çıkmanın sırası, şimdi değilse ne zaman?
Bırak aksın düşünceler, ne kadar çılgınca olursa olsun! Ne gibi delilikler istiyor bu bünye? İtiraflara soyunma vakti artık... Hatalarınla, düşüp kalkmalarınla, aldığın risklerle ve yaptığın tercihlerle var olacaksın unutma. Böyle gelişecek ve güçleneceksin. Rotanı bu şekilde çizeceksin.
Tüm seslerden uzaklaş, sessize al onları. Sadece seninkisi haykırsın, her neyi haykırmak istiyorsa! Akışa bırak kendini büsbütün... Aklındaki düşüncelerle ve yüreğındeki hislerle rotanı çiz, en doğru harita o çünkü. Doğru olmasını da geçtim, tatminkârlığın simgesi onlar, anlıyor musun? Bırak parlasınlar, gözbebeklerine yansısın haritadaki ışıltılar...
Yansısın ve bir kristal gibi parıl parıl parlasın gözlerin; heyecan ve tutku enerjileri saçsın etrafa, değdiği her bir yere, tüm evrene... Sonra o parıltılar, bir başkasına değsin ve ilham olsun, büyütelim bu sihri, her taraf sihrin pırıltılarıyla ışıl ışıl olsun ve etkisi altına alsın tüm bu kâinatı...
youtu.be/pj6k-EFxqAI
·
167 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.