“ Dünya genelinde dinden veya İslamdan uzaklaşmanın sebepleri hakkında bazı enteresan veriler paylaşacağım. Bildiğim ama inanmakta zorlandığım bazı şeylerin gerçekliğini sayılar da teyit ediyor. İnsan, varoluşunun en önemli konusunda bile sandığımızdan daha aptal ve basit. Buralarda sık sık bilimselleştikçe dinden uzaklaşmanın kaçınılmaz olduğu,günümüzdeki trendin de bunu gösterdiği propagandası satılıyor. Fakat veri tutarlı olarak olayın nefsaniyet, liberalizm, siyaset, dini cehalet ve genel olarak psikolojiyle çok daha alakalı olduğunu gösteriyor. Bugün İngiltere'nin %40 kadarı ateist. Dinden sosyolojik bağlamda en büyük kopuş 1958-74 bandında gerçekleşmiş. Bireysellik, sosyalizm, feminizm, dine eleştirel bakış, cinsel devrim ve savaş sonrası refah gibi faktörlerin yanında bilimsellik sebeplerden sadece biri (McLeod). 1977 tarihinde yayınlanan bir çalışmada, ateizmin yayılmasında İncili ve rasyonalist kklasikleri okumak, papazlara duyulan güvensizlik ve yeniden doğmaya olan inançsızlık öne çıkmış, fakat ateistler pozitivizme açık bir vurgu yapmıyor (S.Budd). Bilimci materyalizm ateistleri de ikna etmiyor. İngiltere'de bir dine inanmayanların sadece %13'ü (toplam nüfusun %5 kadarı) tabiatüstünü reddeden koyu seküler (Woodhead). Bu Müslümanların nüfusuna eşit. ABD'nin %26'sı dinsizken doğaüstüne inanmayanların oranı sadece %10 (Fahmi). Gelelim İslama. Müslümanlar İngiltere'de %93 ile dininde en çok sabit kalan grupmuş (Curtice vd). ABD'de İslamı bırakan Müslümanların oranı %23'e çıkıyor, ama bunlar yeni Müslüman olanlarla dengeleniyor. Mürtedlerin büyük bir oranı İran göçmeni ve rejim muhalifi. Politika mühim. ABD'de İslamdan çıkanların yarısı ateist, %25 kadarı Hristiyan oluyor. İslam'a girenlerinse %75 kadarı Hristiyanlıktan, %20 kadarı ateizmden geliyor. İslam'a geçenlerin yarısı İslam'ı inceleyerek makul bulduğunu raporluyor. %10'luk bir kesim ise evlilik için İslam'a geçmiş 🙂 ABD'de İslamdan ayrılmanın sebebi ise organize dinleri sevmemek (%12), Allah'a inanmamak (%8), dinle bir geçmişinin olmaması (%9), İslam'ın öğretilerini beğenmemek (%7), başka dinler (%16), eğitim ve olgunlaşmayla sekülerleşmek (%14) (Mohamed ve Sciupac). Müslümanlar arasında dine dair şüphelerin arkasındaki en büyük etmen dinin temelleri değil; terör veya ahlaksızlık gibi Müslümanların davranışları ve nefsani sebepler. Öte yandan sadece %8 şüphelerinin büyük sebebi olarak Darwinizmi, %14 ise dogmaları gösteriyor (Chouhoud) 254 bin takipçili Müslüman bir Youtuber (M.Hijab) bir ankette dinde şüphe duymanıza en çok sebep olan şey nedir diye sormuş. Şıklar: İslam aleyhindeki ahlaki argümanlar, ateistlerin bilimsel argümanları, başka dinler lehine argümanlar ve İslami medeniyetin zayıflığı. 7200 kişinin cevapladığı ankette %48 ahlaki sebepleri seçmiş. %24 politik zayıflığı, %21 bilimcileri, %7 diğer dinleri işaretlemiş. Yani asıl mevzu politikanın şekillendirdiği bir psikoloji iken,bilim veya inancın özüne yönelik sorgulamalar şüphe uyandırmada epeyce geride kalıyor. Dinden uzaklaşmanın ana sebebinin bilim veya derin tefekkür olmadığı anlaşılıyor. Dinsizleşmede gerçek bir nefs muhasebesi değil; bireyselleşme/liberalizm, refah özentisi/nefsaniyet ve sosyalleşme hakim (Hunsberger; Hout & Fischer). Modernizm, ahlakı ve ahkamı sorgulatıyor. Üstü kapalı şekilde rasyonel argümanlar, ateistlerle ilişkiler gibi sebepler gösterenler %25'i bulsa da ana etmenler psikolojik ve siyasi. Dine olan yönelim değil, mevcut dinler zayıflıyor. Fıtrat hala aynı; ama sosyopolitik etkiler ve nefsaniyet insanları din uydurmaya götürüyor. Bu ne ile mücadele etmek ve neslimizi nasıl aşılamak gerektiğini ortaya koyuyor. Öne çıkan sebepler bir dinin doğru olup olamayacağına dair şeyler olmadığından süreç karşı konulamaz değil. Kozmolojik kavgalardan ziyade,en başta hümanist propagandaları ve ekonomik materyalizmden güç alan heves etme duygusunu hedeflemek lazım. Allah insan yapımı ideolojileri, moderniteyi ve lüksü hoş görmek zorunda değil. Müslümanlar bir davada haklı tarafın eli zayıf olabileceği gibi geriye düşmüş olabilir. İmtihan bilinci ve Allah'ı modern insanla karıştırmamak önemli. Bilimciliğin dinsizleşmedeki asıl yeri nefsani bir karar verildikten sonra bunu meşrulaştırmak için hazır bazı açıklamalar sunmaktan ibaret gibi.Kararı verince materyalist şablona geçiyorlar. Yılların THA'sı bile kötülük problemi zırvasından etkilenip dinden çıktığını ima etmişti Bugüne kadar salaklığın o kadarı da olmaz diye katılmadığım hükümete kızıp dine mesafe koymanın da gerçek olabileceğine hafiften ikna oluyorum. Fetöcülerin sekülerizme kaymaları sadece taktik olmayıp psikolojik bir durumu yansıtıyor olabilir. Bize kızıp nerdeyse gavur olacaklar:) Buradaki veri ve bazı fikirleri sapienceinstitute.org adresindeki The Scientific Deception of the New Atheists kitapçığından, atıfta bulunulan kaynakları mümkün mertebe inceleyerek paylaştım. Burası çoğumuzun tanıdığı @HATzortzis in çalışmalarını yürüttüğü başarılı bir kurulluş Bu arada akademik anlamda bu konularda bilgi üretmenin önemine inanan arkadaşlarla kafamdaki bazı araştırma konuları hakkında ortak çalışmalar yapmak isterim. Alanım işletme olsa da davranış bilimlerinde fena değilim, ilgili akademisyen arkadaşlarla görüşebiliriz. “ / twitter - @trradomir hesabından alıntıdır.
··
295 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.