Gönderi

43.Bölüm KAÇAKLAR
Yukarıya çıktıklarında gördükleri manzara bekledikleri yada düşündükleri gibi bir manzara değildi Bir saldırıya uğradıklarını düşünen herkes bam başka bir şey ile karşılaşmıştı heryeri kan ve morluklar la dolu bir düzine insan Rugana onlara doğru ilerledi etrafları mızlarklı nöbetöçilerle kapatılmıştı açılın dedi Umma Ruganaya seslendi ve bekle dedi Görmemize izin ver Anemon ile birlikte yanlarına yaklaştı üzerlerine bakın silahları var mı üzerlerinde silah yoktu bitkin haldeydiler Rugana bırakın onlara yardım edeyim bizim gibi ellerinden kaçan insanlar bunlar hallerine bakın şuan zaten kimseye zarar verebilecek bir halde değiller Rugana ve Litiyu onların yaralarına baktı Litiyu gördüğü insanlara korkuyla bakıyordu el ve ayak tırnakları çekilmişti bir çoğunun kadınların saçları kesilmiş yüzlerine derin kesikler açılmıştı onları içeri almalıyız burada bakamayız Anemon söyle içeri alsınlar dedi Umma ve Anemon göz göze geldiler Ruganayı yanlarına çağırıp oradan uzaklaştılar Onları içeri alırsak yerimizi öğrenirler güvenmelimiyiz kim olduklarını bilmiyoruz dedi Rugana sinirlendi burada olan herkesin kim olduğunu bilmeden yardım ettim ve bugün buradayız sizden önce nasıl oluyorsa sizden sonra da bu olacak onlara yardım edeceğiz onların elinden kaçmak kolay değil daha önce bu kadar çok sayıda aynı zamanda kaçan kimseyi görmemiştim bize son durumlarını nereden kaçtıklarını anlatabilirler bize yardımları olacaktır onlara yardım edersek Umma ikna olmuştu Rugana bu zamana kadar herkese yardım etmiş ve her biri yanındaydı bir kişi bile olsa savaşları için katkısı olacaktı Ama Anemon ikna olmamıştı Kafasındaki çelişkiler ona onay verme hissiyatı yaşatmıyordu Onları sizin dediğiniz gibi içeri alalım ama ben onlara güvenmiyorum dedi Nöbetçiler yerlerine geri dönsün Onları içeri taşımaya yardım edin diye seslendi Umma ve birlikte içeri girdiler Litiyu Anemonun gözündeki tedirginliği görmüştü İçeri girdiklerinde Anemonun yanına gidip neden Böyle bakıyorsun onlara dedi Buradaki insanların her biri bizimle olanlardı ve Rugana ile olanlar şuan kim gelse aynı şekilde şüphe ile bakmam gerektiğini hissediyorum Bizi arıyorlar dı unuttun mu en son iz sürücüleri bizi bulmuştu ya bizi tekrar bulmuşlarsa yada onları bilerek bırakmışlarsa Litiyu Anemona sarıldı merak etme bu kadar derinlerde arama herşeyi bu dediklerin sadece ihtimal biz iyiyiz ve burdayız umarım öyledir Onlar hakkında hiç bir şey bilmiyoruz ve bu beni endişelendiriyor dedi Anemon şimdi sen git onlara yardım et bende ne olduğunu öğreneyim Rugana insanlara yardım ediyordu yaşlı kadında iyileşmişti Rugana ile birlikteydi onların geçmişe dayalı bir bağı vardı insanlar bir birleri ile daha sıkı bağlar kuruyordu zaman geçtikçe bir bütün oluyorlardı hepsi bir birine saygı duyuyor yardımcı oluyordu yakalanan kaçaklar saldırgan davranıyordu Litiyu onları sakinleştiriyor size yardım ediyoruz bize yardımcı olun yaralarınıza bakalım diyerek onları güvende olduklarına ikna etmeye çalışıyordu Kaçaklar Bir birleri ile konuşmuyor göz teması kurmuyordu Anemon onları sürekli gözlemleyecekti bu şimdiden belliydi ve onlara güvenmiyordu Kimseyi riske atmak istemiyor emin olana kadar da hiç birine dokunmayacaktı Yahoya kafasında olanları anlattı sende onları gözlemle bir şey dikkatini çekerse bana söyle diye tembihledi Anemon düşüncelerinde haklı olabilirdi ama belirsizlik bir yara gibidir kaşıdıkça kanatır Anemon yarayı kaşıdıkça kanayacakmı yoksa yarayı sarıp iyileşecek miydi zamanla bunu öğrenecekti kaçaklar iyileştiğinde Anemonda iyileşecekti düşünceleri ile birlikte zaman ona ne gösterecek bekleyip öğrenecek
·
95 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.