Gönderi
İçimizin tozlu raflarında bir cümle yazılıydı epeyce zamandır "sen kimsin?". Bana kimliğimi ve kendimi sorgulatan bir cümle olsa gerek, uzun süre düşünülmemiş arka planda bırakılmış ve toz tutmuş. Amin Maalouf o tozlu rafa derince bir üfleyiş yapıyor.. O üfledikten sonra en acı yıkımların, en köklü arayışların ve aidiyetlerin düşünürü oluveriyorsunuz birden. Aslına bakarsanız yaşadığımız yüzyılın bize izlettiği çatışmalı bir filmin gözle görülür kısmına aldanıp, içteki yaraları göremeyen biz bakar körleri okkalı tespitlerle bir silkeleyiveriyor. Özellikle birçok etnik dini ve kültürel grupların bir arada yaşadığı günümüz Türkiye'sinin özeti gibi. Bizler kimliğimiz ve aidiyetlerimiz tanımlamasını yaptıktan sonra bir seçim yapmak durumunda bırakılıyor ve
- "bir yere ait olmalısın! çağrısının yanında - bizi biz yapan çeşitliliğimizi tek bir aidiyete indirgememiz konusunda zorlanıyoruz. Oysa ben hem Kürt hem Türküm, hem Müslüman hemde bir felsefe'severim. Sağlık camiasından olsamda edebiyat ve kitap müptelasıyım. Aynı zamanda modern müzikten pek hoşlanmayan bir Türk Halk Müziği dinleyicisiyim. Ve daha nicesi... Yazar diyor ki, Şilan'ı bu aidiyetleri ile sevin. Böyle kabul edin. Onu farklı yapan şey kimliğindeki bu çeşitliliktir..
Yazarın bu konuyu ele almasına derin bir minnet duyuyorum. Bu sorunun bir kabul, sevgi, hoşgörü ve saygı ihtiyacı istediğini belirtmesinde de insanı bir temenni buluyorum.
Öyle ya, "Kendimden bir parçayı çıkarıp atmış olsaydım daha mı gerçek olurdum?"
Bırakın bizler bu sahtelik yığınının içinde kimliğimizi kaybetmeden, 'kimsenin tarafını seç(!) ' ikazına aldırmadan daha gerçek olmayı başaralım.
·
123 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.