____________________________En çıplak harmana can atmak ancak devşir-
mek için kumullarında sürgünün yoktan doğma
bir büyük şiir, yoktan olma bir büyük şiir...
Vınlayın, ey dünyadaki sapanlar, ötün, ey
kavkılar, su yüzlerinde!
S.J. Perse
*
Sevgilim kumda benim, düşüm taş
Buzlu bir Aralık gecesi.
Çalar bir zaman kapımı
Yapışkan yüzlü kent,
Gelir biri, sormaya
-İşler nasıl, ne yaptın
Kış boyunca?
Ben gelenleri severim kardeş
Durup kapıda
Derler ki: Yangın mı var
Derim ki: Hayır
-Ya bu ses?
Derim ki: Ağustosböceği.
Sevincim kumda benim, ödüm kopar
Kımıldayacak diye sabah, boynumun altında
Buzlu bir Aralık gecesi geçer
Faytonlar geçer sokaktan.
Ben faytonları severim kardeş
Gramafonları, Ondokuzuncu Yüzyıl'ı
Kaldırılan tramvayları severim.
Derler ki, yolcun ne oldu
Derler ki ölünü gömdün mü
Hayır, ben onları hep andım
Duyulmamış o Kasım ayları boyunca.
Aşkım kumda benim, sandığım boş
İki el gibi tenha
Odalarında yeryüzünün.
Ozanları severim ben kardeş
Derler ki, ''sıfır damlıyor!''
''Alevlerle bayraklar geçiyor yoldan.''
''Güneş miğferini yitirdi yine.''
Derler ki, böyle bin türlü mırıldanma içinde
Anlam, külünü damıtıyor.
*Düş Kırgını I / Bir Denizin Çekildiği Bütün Kıyılardan