Ben de Jess gibiyim, süslü cümleler kuramıyorum. O yüzden dümdüz düşüncelerimi sıralayacağım. Kitabın ilk 100 sayfasını okurkenki duygularımla son 50 sayfasını okurkenki duygularım o kadar farklı ki. Narnia Dünyasındaki Terebinthia Adası’ndan esinlenilen Terabithia dünyasında olmak isterken sonlara doğru ne Narnia kaldı ne Terabithia. Salya sümük ağlarken buldum kendimi. Bir çocuğun çok basit bir unutkanlığının ya da korkusunun yarattığı kelebek etkisinin sonuçları yaşadığım ve yaşayacağım hayatı, kararlarımı sorgulamama sebep oldu. Bir süre etkisinden çıkabileceğimi sanmıyorum. Güzel kitap, okuduğum için mutluyum ama şu an hiç mutlu değilim. Aklımda May Belle’nin Leslie’ye sözlediği şu sözler dönüp duruyor: “Ama ya ölürsen? Sen ölürsen ne olacak?” Sahi biz ölünce ne olacak?

Terabithia KöprüsüKatherine Paterson · Epsilon Yayınevi · 2016181 okunma

·

93 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatmanur Ç.