Selam️ Ruth Ware “Yalan Oyunu”.. Korku-Gerilim türünden raflarda yerini bulan eser, yazardan okuduğum “Kapkaranlık Ormanda ve On Numaralı Kamara”nın ardından, üçüncü durak oldu. Türkçeye çevrilmiş dört kitabı olan bir yazarın elinden çıkmış üç farklı metni okuyunca, üslubuna ve düşünme biçimine dair ufak da olsa fikriniz, kalemine aşinalığınız oluyor. Benim için de böyle oldu, başlarken neyle karşılaşacağımı biliyordum. Önce türe değinmek isterim, asla bir korku-gerilim diyemem, belki “bi kublecik duygusal gerilim” korkuysa, hımm yanından geçmez. Türe dair daha fazla söylemek istediklerim var, fakat hali hazırda bitirdiğim kitaplar arasında bir tane de korku türünden olduğundan, e yakın zamanda da paylaşmaya meylettiğimden o teferruat çıkınımı kenarda tutuyorum. Konu; konu sonuna kadar klişe, fakat yazarın tercihi genel olarak bu zaten, önceki kitaplarında da konu klişeydi, ben de özgünlük arayışımı rafa kaldırdığımdan, başka ayrıntılara baktım, laf aramızda yetinmeyi bildim. Kate, Fatima, Thea ve İsa lise yıllarından sıkı dostlar. Ortak geçmişleri, ortak oyunları ve suç ortaklıklarının kıskacında geçen senelerin sonunda, yine ıssız bir mekânda (yine diyorum diğer kitaplarını da okuduğunuzda anlamlanacak) yarım bıraktıkları oyunu tamamlamak için buluşurlar “Yalan oyunu”nu. Bir suçun olduğu, fakat kan, şiddet paydasının şöyle bi dokunup geçtiği, arkadaşlar arası hesaplaşma gibi okur, beklentileri minimize ederseniz, okunur okunur. Klişelerden silkinememe durumu, kalemine yapışsa da diğer kitaplarını bu kitabından daha çok beğenmiştim. Kolay okunurluğu, büyük puntosu ( benim gözlerim 5,5 olduğundan bu önemli bi ayrıntı) eh çeyrek gerilim kategorisiyle de, ufak tefek artıları yok değil. Saygılarımla

Yalan OyunuRuth Ware · İthaki Yayınları · 2019118 okunma

·

3.046 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitapzede