Bu eserde iki hikâye birden işleniyor. Biri kurtuluş savaşından sonra birçok arkadaşını kaybetmiş olmanın verdiği hüzünle ve verdikleri mücadelenin bir hiç uğruna olduğunu gördükçe, protesto olarak elli yıl boyunca evine kapanıp gül yetiştiren adamın hikâyesi; ikincisi kaybolmuş, kendi kültür ve medeniyetlerinden tamamen kopmuş, yozlaşmış yeni nesli; Sitare, Yavuz, Çarli ve diğerlerini.
Milli mücadele de bulunmuş olan gül yetiştiren adam, inançları ve bağımsızlığı uğruna savaşmıştır. Sonunda ise savaştığı değerlerin artık yok olduğunu görmeye başlayınca kendisini evine kapatmış ve orada gül yetiştirmeye başlamıştır. Elli yıla yakın bir zaman diliminde de dışarıdaki hayat ile bağlarını koparmıştır. O toplumdan kendini soyutlamakla birlikte tamamen de inzivaya çekilmez, bu ona uygun bir davranış değildir. O bunu kendine bir çıkış yolu olarak seçmiştir aslında. O pasif, edilgen bir direniş sergiler.
Bu adam çok güzel kokan güller yetiştirir. Bir gün torunun da ısrarıyla artık dışarı çıkmaya karar verir. Ve doğal olarak her şeyin değişmesi karşısında çok şaşırır. Eve kapanarak değişimin önüne geçemeyeceğini anlamıştır artık. Sabah namazını kılmak için camiye gittiğinde de caminin dolu olacağını sanmış ve sonunda cemaatin azlığı karşısında şaşırmıştır. Ve o aradaki insanların giyimleri de değişmiştir. Namazdan sonra dayanamayıp tam bir manifesto tadında bir konuşma yapmıştır. Bu konuşma sonucunda onu, halkı kışkırttığı iddiasıyla hapse atmışlardır.
İkinci hikâyede ise, modern yaşam, Sitare, Zelda, Tansel ve diğerlerinin çarpık ilişkileri üzerinden anlatılır. Sitare bir bankada çalışmaktayken babası yaşında bir adam olan Çarli ile evlenir. Kumar oynar, bilinçsizce parasını harcar, kocası hastanede yatarken bile arkadaşlarıyla tatile çıkıp eğlenir. Sitare’ye âşık olan yazar bir gencin gözünden anlatılan bu yeni dünyanın hikâyesinde artık her şey değişmiştir. Konuşmalardaki yabancı sözcükler, giyimde meydana gelen değişimler, yapılmış yüksek katlı binalar ve kalabalıklar arasında yalnız kalmış insanlar anlatılır. Herkes ama herkes bu yeni oluşan dünyaya ayak uydurmuştur. Romanın ikinci bölümünde ise Sitare kocasını hastanede bırakarak Las Vegas’a eğlenceye gitmiştir. Burada kocasını aldatan Sitare, bir türlü mutluluğu bulamamış ve intihar etmiştir. Sitare ve yaşlı adam kitabın sonunda bir gazete haberinde birleşmişlerdir.
Bu eser anlatıdır çünkü ne roman diyebiliyoruz ne de hikâye. Modernist özellikler gösterir; Gül Yetiştiren Adam’ın toplumdan kaçışı modernist eserlerde görülen bir durumdur. İnsanın kendini yetersiz görmesi ve bunun üzerine kendini sorgulaması da modernizmin bir özelliğidir. Toplumda meydana gelen değer çatışmaları da modernist eserde işlenen konulardan biridir. Bu eserde de iki kültür arasında çatışmalar işlenmiştir. Eserde İç konuşma tekniğine de rastlarız.
