Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Bazı kelimeler olur, dilimiz devretmekten büyük haz alır. Belki bir haftadır iç sesim rast makamında bir eseri devrediyor. Eserde "rûnümâ" diye bir kelime geçiyor. Tekrarına doyamıyorum. *** Gül yüzünü rüyamızda görelim ya Resullah Gül bahçene dünyamızda girelim ya Resullah Üniversite yıllarında çokça dinlerdim bu eseri. Yine rast makamında bir eser. Bir haftadır dilime dolanan eserin ismi ise Yanan Kalbe Devâsın Sen. Bu iki eserde makam, ruh, niyaz müşterek. Bir de Hz. Peygamberin yüzü. İki eser de Hz. Peygamberin yüzünü niyaz ediyor. Birinde gül yüzünü rüyamızda görelim diyor, diğeri ise dilersen rûnümâsın diyor. Dilerse rûnümâdır evet ama önce dilemeyi bil demeye getiriyor Yaman Dede. *** Ahmet Yüksel Özemre'nin Üsküdar Âh Üsküdar isimli kitabına başladım dün. Üsküdar Mevlevîhânesi son post-nîşîni Ahmet Remzi Akyürek'in vesilesiyle ihtida eden iki isimden bahsetmiş kitabın başında. Bunlardan birisi Yorgo Diyamandi yani Yaman Dede (TDV İslam ansiklopedisinde ihtidasına  Nakşibendî-Hâlidî şeyhi Ahmed Hilmi Efendi’nin vesile olduğu yazılı). Müslüman olduktan sonra eşinden ve kızından ayrılmak zorunda kalır. Sanırım bu durum onun şiirlerindeki ateşin bir parçası olmuştur. Yaman Dede'nin Hz. Peygamber için yazdığı bir kaç şiir biliyorum ki bana çok âteşîn gelir. Hz. Peygamber Yaman Dede'ye rûnümâ olmuş mudur bilmiyorum ama onun şiirleri Peygamber aşkının rûnümâsı haline gelmiş bence. Bir yangını izlemenin güvenli bir yolu yoktur. Âteş rûnümâ olunca sanırım yanmak lazım Yaman Dede gibi. Cemalinle ferahnâk et ki yandım ya Resullah.
··
296 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.