Gönderi
Popüler Kültür Söylemlerinden Sakince Sıyrılıp, Tavsiye Etmiyorum.
Kitap başlarda beni oldukça sarmıştı. Bir insanın sakinliğe ne derece ihtiyaç duyduğunu, sakinliğin bir insan için ne kadar önemli bir güç kaynağı olduğunu, huzurun ve hatta başarının anahtarının sakinlikte yattığını kitabın ilk çeyreğinde harika anlatmış yazar okuruna.
Örneğin değişim eyleminin başarılı bir sakinlikle yapıldığı zaman ancak istenen / hedeflenen değişim eylemi olacağını öğretiyor. Sakince düşünmek, sakince planlamak, sakince adım atmak.
Öğrenme eyleminin de sakinlikle sağlanabileceğini anlatıyor. Yeni şeyler öğrenebilmek için beynimizi günlük karmaşadan kurtarıp sakinliğe eriştirmemiz gerektiğini; beynimizi yeni bilgiler almaya hazır hale getirmenin formülünün de sakince neyi öğrenmek istediğimize karar verip bunu nasıl yapacağımızı belirleyerek kararlılıkla ilerlemek olduğunu söylüyor yazar bize.
İnsanlar için en önemli yaşamsal güdülerden olan ‘hayatın anlamını’ bulabilmek için, yaratılış sebebimize veya nelerle ilgilenmenin bizi mutlu, daha da önemlisi huzurlu kılacağına karar vermek için sakince içimize dönmemiz ve kendimizi dinlemeye başlayarak kendimizi tanımaya çalışmamız gerektiğini okuyoruz satırlarda.
Ancak sonraları popüler kişisel gelişim söylemlerinin fazlaca yer aldığı bir kitap haline geliyor. ‘İnsanlara hayır demeyi öğrenin’, ‘kendinizin farkında olun’, ‘fazlalıklarınızdan kurtulun’, ‘insanlara fazla taviz vermeyin’ vb…
Bahsettiğim kişisel gelişim öğütlerinin, ki ben bunların büyük çoğunluğunu global dünyanın zırvaları olarak niteliyorum, kitabın ana teması olan ‘sakinlik’ ögesinin önüne geçtiğini düşündüm kitabı bitirdiğimde. Dolayısıyla, kişisel gelişim zırvalarından çok hoşlanmayan, bu zırvaların dünyayı ve insanı bencilleştirmeye hizmet ettiğine inanan biri olarak kitabı beğeni düzeyim o kadar da yüksek değil. Kesinlikle tavsiye etmediğim bir eser diyemem elbette ama tavsiye eder miyim sorusuna verdiğim cevap da çekimserlikten yana.
·
48 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.