Diriliyoruz
Ben ve kedi uzun zamandır ilk karlı kış gecesini bekliyorduk. İlk kar tanesinin gökten süzülüp buz tutmuş çatlak toprağa düşmesiyle birlikte ağzını sıkıca bağladığımız torbayı alıp yola koyulduk. Sürekli ama sürekli bitmek bilmeyen bir yolda koca bir torbayı sürükleyip durmanın ne kadar yorucu olduğunu bilemezsiniz. Hele ki bir kedi eşlik ediyorsa size ara ara torbanın üzerine arsızca yayılıp bir köle gibi onu da taşımanızı bekleyebilirdi. Sorgulamadan taşırdınız. Bu kış beklediğimizden sert geçecek dedi kedi. Tam da beklediğimiz gibi... her yarım saatte bir el değiştirmem gerekliydi. Şimdi sol elim kürkümün mağarasında ısınırken sağ elim torbanın ipiyle can çekişiyordu. Ah evet biliyorum beni kürk ile hayal edemiyorsunuz. İnanın yansımamı görünce su birikintilerinde yadırgacasına büküveriyorum dudaklarımı. Kedi bu önemli olayı temsilen ihtişamlı bir şeyler giymem gerektiğini söyledi. Bu kürk içinde anlarsınız ya parıldıyormuşum ve umursamaz bakışlarımda yapabileceklerimden korkun dercesine tehditvari bir parıltı beliriveriyormuş. Kedilerin işine akıl erdirmek pek zor bu nedenle sorgulamadan giydim işte. Görüyor musunuz size açıklama yapmaktan nerdeyse sol elin sırası geçiyordu. Bu hayatta en katlanamadığım şey hak ettiğinden fazla verdiğiniz sıcaklık hissidir birine. Bunu düşünürken tükürü verdim bir köşeye. Kedi hınzırca bu hareketimi taklit edip durdu yol boyunca. Yakında sağ elimi kesip atmak zorunda kalabilirdim katlanamıyordum onun acılarına. Gün doğumunda işaretlediğimiz yerde olmalıydık. Kırmızı rujumu heba edip kocaman bir çarpı işareti koyuvermiştik. Ya kar iştahla yuttuysa kutsal işareti? Hızlanmak gerekliydi ayaklarımızın derisi soyulana dek hızlanmak... gökyüzü açık pembe bir renge bürünmeye başlamıştı hafiften. Pembeyi sadece gökyüzünde sevdiğimi fark ettiğim sırada kedinin sevinç çığlıklarıyla irkildim. Kar örtüsü altından parıldayan kırmızı bir çizgiyi fark etmişti. Heycanla karı kazmaya başladık ellerimizle. Son kar kütlesini kaldırdığımızda gün doğmuştu bile. Kedi kurnaz bir ifadeyle pençelerini yaladıktan sonra torbanın ipini tek hamleyle parçaladı. Ben de bulduğumuz bir kütüğü yuvarladım belirlediğimiz yere ve daha sonra iki elimi ovuşturup nefesimle ruh verdim. Her hareketimi sabırsızca izliyordu kedi. Bu hoşuma gitmişti. Şimdi en saf hâlime bürünerek naifce cebimden kibrit kutusunu çıkardım. Kedinin gözlerinde parıldayan arzuyu görüyordum. Umursamaz bir şekilde bir kibrit seçtim ve kedinin gözlerine bakarak alevlendirdim onu. Kibriti çakmamla birlikte gözümde beliren şeyin nasıl desem o korkutucu parıltıyı görmek istemezdiniz. Dudak bükerekten düşürüverdim kibriti ve aniden alevleniverdi yanıcı ne koyuverdiysek. Merak ediyordunuz değil mi torbayı? Bir torba dolusu ceset süreklemiştim desem... Açtık ağzını torbanın ve kitapları teker teker atmaya başladık ateşe. Biz attıkça yükseliyordu dumanlar, heybetlendikçe ateş daha bi istekle durmaksızın ne geçtiyse elimize, atıyorduk. İşte böyle bir kış sabahı tüm kitaplarımı tek bir gözyaşı dökmeden yaktım. Kedi kahkahalar içinde Aleksey İvanoviç'ın aşkının nasıl yandığını gösteriyordu. Ben ise Kafka'nın babasının yanışını izliyordum memnuniyetle. En çok ise şairler yanarken huzur bulmuştum. İşte cayır cayır yanıyordu André'nin zambakları, Kafka'nın Felicesi, Plath'ın fanusu, Karasu'nun orfinozu, Michael Kohlhaas'ın sıska atları... onlar yandıkça benle kedi gülmekten yerlerde sürünüyorduk. O gün oradan geçmekte olan bir yaşlı adam tüm köye bir kadının acılar içinde koca bir ateşin başında yere kapanarak hıçkıra hıçkıra ağladığını söylemiş. Yaşlı insanların ne kadar kör ve sağır olduklarını anlıyorsunuzdur şimdi...
Gözümüzün önünde küle dönüyordu adalet, hüzün, kin, öfke, kıskançlık, özgürlük, sevinç, güven, beklenti, merak, ah o kutsal kurtarıcınız sevgi, tutku ve aşk... hepsinin acizliğini seyrediyorduk.
Alevlerin içinden bağırıyordu Irimiás: Diriliyoruz!
Ben ve kedi ateşin etrafında deliler gibi dönüyorduk bağırarak:
Diriliyoruz! Diriliyoruz! Diriliyoruz!
Adi yalancılar siz yanarken... biz diriliyoruz.
··
416 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.