Aynı vagona binip
Aynı yere oturup
Aynı camdan bakıp
Derin bir iç çektikten sonra dalıp uzaklara
Aynı hayalleri kurduk belki
Farklı zamanlarda
Aynı şehirdeyken seninle
Haberimiz olmadan hiç
Birbirimizi görmeden aylarca
Onca kalabalığın arkasından sıyrılıp
Birbirimize çarpmayı bile başaramadan
Kilometrelerce yol yürüdük belkide
Yada kim bilir
Senin girdiğin o sokaktan
Ben yeni çıkmıştım belki de
Denk gelmedik hiçbir zaman
Aynı bankta oturduk defalarca
Yan yana gelmeden hiç
Dokunmadan birbirimize
Gelemeden göz göze
Sonrası sevgilim
Sen şimdi uyuyorsun
Bilmem ki hangi şehirde
O güzel gözlerin kapalı
Ve çocuk gibi halinle
Benden bir ömürlük uzak
Nerede olduğunu bile bilmediğim kadar
Uzak kaldığımız bir yerde
Uyuyorsun şimdi
Oysa uyuduğun saati bilirdim ben
Rast gelmek ihtimali bile
İmkânsız artık ömrümüzde