Dünyalık mı? Ahiretlik mi?
Bu aralar en çok düşündüğüm konulardan birisi bu oldu arkadaşlar.Biz Dünyalık mı yaşıyoruz, yoksa Ahiretlik mi diye? Bunun cevabı aslında çok basit : Çoğumuz dilde Ahiretlik yaşıyoruz.Gönülde ise Dünyalık.Neden mi böyle dedim? Önce iyiliklerimize bakalım.Yaptığımız iyiliğin büyüğü, küçüğü elbet olmaz.İyilik iyiliktir.Ama bir insana 50 liralık kışın üşümesin diye aldığımız kıyafeti sosyal medyanın herhangi bir mecrasında insanların gözüne soka soka bak ben iyiyim siz kötüsünüz diyerek sokuyoruz.Nerde kaldı o iyilik yap denize at balık bilmezse Halik bilir muhabbeti.Sosyal medyayı çok kötü kullanıyoruz.Herkes lafa gelince arkadaşımı bulmak, takip etmek için kullanıyorum desede herkesin amacı işin magazininde.Sadece şu anda twitter ve 1k kullanıyorum.O ne giymiş, o ne yemiş, o nereleri gezmiş.Ama olaya şu açıdan da bakmakta lazım arkadaşlar.Bu söyleyeceklerim bence kesin birşey.Şeytan boş durmaz çünkü.Onun olayı bu.İnsanları bak senin kocan seni iyi gezdiremiyor, bak senin baban sana iyi elbiseler alamıyor, bak senin annen doğum gününü şu şekilde kutlayamıyor, senin eşin sevgililer gününde sana sadece gül aldı ama x kişinin ki bak ne almış gibi gibi ailenin en temel taşlarından bir tanesini etkiliyor ve bu alt yapılı insanda genç yaşta ve kişilikleri oturmamış insanlarda ne yazık ki derin etkilemelere götürüyor.Yani bizi bu mecralar Dünyalık yaşamaya itiyor.Dile gelince bende dahil olmak üzere hepimiz Müslümanız ama kim adam akıllı yaşayabiliyor ki Müslümanlığını.İnsanların birbirine tahammülü kalmadı, gönül kırmalar arttı, akrabayı bırak aile kavramı bile çatırdadı.Halbuki çok zor değil, gerçekten çok zor değil.Bugün ben Ahiretlik yaşayacağım desek anne, baba üzülmez.İnsanların basit nedenlerle kalbi kırılmaz.Küslük olmaz.Neden bunu beceremiyoruz bir türlü bilmiyorum.Birde çok sık duyduğum bir laf var : "Ya Ahiretlik yaşamakta çok sıkıcı." Ya arkadaş kimse size eve kapanın Abdulkadir Geylani gibi 20 sene çöle gidin inzivaya çekilin demiyor ki.Gülmeyin demiyor ki.Eğlenmeyin demiyor ki.Sadece ölümün bir nefes yakınımızda olduğunu bilin diyor.Iki örnek vereyim.Bir kantinci abi vardı çalıştığım yerde.Babası ile arası hep iyiydi.Hiç kötü görmedim. Ama ölmeden bir gün önce kavga ettiler.Babası rahmetli oldu.Adam sonraki döneminde sürekli acaba benle kavgasından dolayı mı kalp krizi geçirdi diye içi içini yedi.
İkinci örneğim de şu; yanımızda çalışan bir abi vardı.Sürekli ölmeyecekmiş gibi yaşardı.Namaz derdik emekli olunca derdi.Gez derdik yıllık izin bile almazdı.Yemezdi.Emekliliğine 5 sene varken rahmetli oldu.Belki çocukları yiyordur şimdi bilemem.Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için, yarın ölecek gibi ahiret için çalışın demiş efendimiz(sav).
İnsanlara bakıyorum, saçma sapan instagramda ya da başka mecrada şu bu kişileri takip ediyorlar, hayatlarını imreniyorlar.Ben çalıştığım görev icabı tüm üst bürokrasiyi ailesi dahil görme tanıma fırsatı buldum.Vallahi billahi imrenilecek hayatlar sizinki.Çok malın sınavı, suali büyük olur arkadaşlar.Benim en büyük hayalim mütevazi bir müstakil ev .Bahçesi olsun.Sevdiklerim yanımda olsun.Yarını hiç düşünmeyelim, hergün bir öncekinden daha güzel olsun.En mutlu günümüz bugün olsun.
Kendi hikayemle yazıma son vermek istiyorum.Yıl 2012.Mesleğe yeni başlamışım.Kafalar leyla gibi.Dünyalık yaşayan bir gencim.Arkadaşım yeni subay olmuş.O ağustosta mezun oluyor malum.Aylardan eylül.İkimizde maaşımız yeni ve onu yiyeceğiz.Ankara yı bilen bilir.Bahçelievlere doğru gidiyoruz.Yanımda birden bir araba beliriyor.Sürücülüğüm toy.Korkuyorum ve ani bir manevra ile direksiyonu kırıyorum.5 metre yüksekten bir duvarı deliyorum.Hoop bir sitenin bahçesine uçuyorum.Site hergün tıklım tıklım çocuk kalabalığı olurmuş.O gün ise hiç kimse yok.Cinayet işlemiyorum.Katil değilim.Bir çardağı deliyorum(kalın ağaçtan yapılmış), araç kontrolü artık bende değil ve çardağın içine giriyorum.Çardağın kalın bir parçası kafamın 5 cm yanından geçiyor.Hava yastığı sol baş parmağımı kırıyor.Başka bende ve arkadaşımda hiçbir şey yok.ÖLÜM KOKUSU BUZ GiBİ.Havadayken ki düşüncelerim mi ne ? 3 saniye havada kalınır ve sevdiklerin, yapamadikların, yaptikların, üzülecekler gözünün önüne gelir mi? Evet geliyor.Sadece 3 saniye.Üçç.Allah'a dua ediyorum.Bana birşeyleri gösterdiği için.Çünkü ölüm işte o kadar yakın.Sadece 5cm.Dünyalık mı yoksa Ahiretlik mi şimdi???
Yazıyı yazalı neredeyse 1 sene olmuş..Bir beğeni sayesinde tekrar okudum..Ne güzel yazmışım kalemime sağlık..Ülkece, insanlarda değişen tabiki yine bir şey yok.. Sabır, tahammül, sinir, ego, şiddet yine had safada..Belki bir gün değişir..🤷🏽♂️
Çok iyi özetlemişsiniz.Farklı dine mensup olanlarda bulunuyor.Ön yargılı olmayı hiç sevmem.Herkesin özgürlüğü kendine insan ilk olarak iyilik kavramını benimsemeli.Herkes dışardan bakılınca farklı görünüyor.İçeride ise ne dertler ne düşünceler bulunuyor.Bazen gençliğimi sorguladığım bile oluyor.Bu gidiş nereye?
Ayni fikirdeyim 👌
Gerçekten müthiş bir yazı olmuş helal olsun
İYİLERİN DUASI
Bir karıştır bu dünyada yaşam,
Ne sabahtır yeten ne de akşam.
İnsanın içindeki meraktır aslolan,
Kendini arayıp durur dünyada insan.
Kapımızdan içeri giren her duyguyu,
Unuttuk mu yoksa mutlu eden En-Nûr'u.
Mutluluğu sağlayan huzuru bulduran,
İnsanın İyi olma isteğidir koşuşturan.
İyilik insanın kendi rahatında mı sorsam?
Yoksa sevdiklerimin gülüşünde mi bulsam.
Kendimi mutlu ederek olamadım hiç tam.
Varsın feda olsun sevdiklerime hayat,yaşam.
Varlığın derin sorgusu bitmez sordukça,
Sorular az gelir yaşamda mutlu olmaya.
Cevaplar hep aynı aslında sorup buldukça.
İyiliği yaymaktır tam mutluluğa adım toplumca.
Samet Semih ŞAHİN
2 önceki yanıtı göster
Kalemin çok güzel..gönlün dile gelmiş konuşmuş resmen..🤲🏽
Dünya ile evlenmek istersen mihir olarak dinini ister.
Malik Bin Dinar
Rabbim hakiki müslümanlardan eylesin bizleri . Âmin
her yazınızda olduğu gibi bu yazınızda çok güzeldi.😊 farkındalık, ibretlik hikâyeler ve en önemlisi de bu hikâyelerden ders çıkarma... tebrik ederim:)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.