Kitaba değil de Kemalettin Tuğcu'ya yorum yapmak zorunda hissediyorum. Öncelikle benim çocukluğum bu adamı okuyarak geçti. Psikoloji bozacak kadar ne yazdığını merak edenler olabilir. Herkes Üvey Baba dizisini hatırlamayabilir. 1998-2004 arası yayımlanmıştı. Başını hayal meyal, sonralarını iyi hatırlıyorum. Biz o zamanlar ailemiz izlerse izlerdik bir şeyleri. Yani sadece çocuklar olmazdı o ekranların başında. O diziyi üvey anneler, üvey babalar da izler, toplumun kendilerine olan bakışı ile yüzyüze gelirdi. Burada psikolojisi bozulması gereken anne babası ile izleyen çocuk mu, yoksa o hareketleri sergileme potansiyeli olan ebeveynler mi? Daha komiği var. Sen Aşk-Memnu'yu diziye çektirip ayıla bayıla her sene tekrarını hatmeden nesilsin. Kemalettin Tuğcularla mı bozulacak senin çocuğun psikolojisi. İlginç. Örnek olarak bu kitaba döneceğim. Murat'ın annesi Murat doğduktan hemen sonra terketmiş onu. Ve babası ona sonuna kadar da sahip çıkmıştır. Ve hatta terkeden annenin diğer bir kızına da. Yani Murat'ın anne bir kız kardeşine de. Anormal mi? Bunu okuyan bir çocuk ne düşünür mesela? Öncelikle bu kitabı eline alabildiğine ve üzerinde düşünecek seviyede olduğuna göre muhakkak anne babasının ayıla bayıla izlediği saçma salak dizilerinde farkında ve zaten göreceğini çoktan görmüştür. Maalesef. Emin olun o anne-babalardan biri değilseniz ya da potansiyel değilseniz hiç tereddüt etmeden okutabilirsiniz. Benim aklıma annem ya da babamla ilgili psikoloji bozacak tek sahne kazimadi. 211 eser bırakmıştır bu adam. Sadece yanlış zamana denk düşmüş... Küçük bey her şey okulda öğrenilmez. Okul insanın dimağ dediğimiz beynini geliştirir. "Bir kadın, tam anne olmak için yaşlanmalı. Artık kişiliğine ait istekleri kalmamalı."

Babam ve BenKemalettin Tuğcu · Damla Yayınevi · 200654 okunma

·

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren