Gönderi
Tahakküm altında dini vecibelere münasip bir biçimde yaşamaya çalışan Dorothy'nin; gırtlağa dayanan borçlar, yaşadığı kasabadaki bitmek bilmeyen dedikodular, etrafındaki dinsizleri dine yöneltmek için sarf ettiği beyhude çabalar, papazın kızı olsa bile erkeklerin onu kovalamasından bütünüyle kaçamayışı yüzünden gitgide dine bakış açısı olumsuz etkileniyor. Bundan dolayı zaman zaman Dorothy kollarına kanayana kadar iğne batırıp kendini cezalandırıyor. Derken bir sabah hafızasını kaybetmiş şekilde bambaşka bir hayata gözlerini açıyor. İşte bu sabah, inancına bağlılığını bilinçli bir şekilde sorgulamaya başladığı sabah oluyor Dorothy'nin. Özellikle öğretmenlik yapmaya başladıktan sonra Dorothy, paranın inançla ikame edilebilecek gizemli bir gücü olduğuna inanmaya başlıyor. Tabi ilerleyen sayfalarda parayı perestişle seven bir karakter oluşmuyor. Para yalnızca kaybolan inancın görünen sebebi olmaya yetiyor. Bana kalırsa kitap özünde özgür düşüncenin, bilimin kapalı kapılar ardında kaldığı hallerde edinilmiş inançların vicdanla örtüşmediğini ve insanların dini gösteriş tüketimine malzeme ettiğini anlatmak istiyor (Bakınız oğlanların kiliseye cübbelerini ve beyaz tuniklerini giyip yalnızca pazar günleri geldiği ve bunu cemaate gösteriş için yaptıkları anlatılıyor). Anlatırken de okuyucunun gözünde olayları canlandırabileceği uzun betimlemelere, dini terimlere yer veriliyor. Kitabın verdiği en güzel mesaj ise şu: kişinin yaşadıkları inancını sarsabilir, ama inanç ihtiyacı olduğu yerde kalır. Yani inanç ihtiyacı fıtratımızda vardır. O inancı layıkıyla yaşamak için de hiçbir şeyin tesadüfi olamayacak kadar muazzam yaratıldığı evrene bilimsel gözle bakmak elzemdir.
·
156 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.