Nefis Terbiyesi Oruç
Hakikat ehlince, çok yemek bedeni besleyip geliştirirken ruhu daraltır ve sıkar. İnsan dünyevi lezzetlerden uzaklaştıkça ruhani ve ulvi olan hazlara yaklaşır. Mesnevi'de Hz. Mevlana, "Sen bedenini yağlı ballı yemeklerle besledikçe, asıl yarlığın olan, seni diri tutan ruhunu asla güçlü bulamazsın." derken ruhun gidasının açlık olduğunu anlatmıştır bizlere. Başka bir beytinde ise, "Sen; Cenab-ı Hakk'tan ilahî aşk iste, ruhunu besleyecek gıda iste. Ekmek isteme. Ekmek bu bedenimizin gıdasıdır. Cismani yanımızı, nefsimizi besler. İlahî aşk ise rızkıdır ruhumuzu besler. Allah'tan ten rızkı istemektense ruhumuzu besleyecek can rızkı istemek elbette çok daha hayırlıdır." diyerek ruhu kanatlandırıp Mevla’ya ulaştıranın aşk olduğunu ve ona da ancak maddi rnzıklardan el çekmekle vasıl olunacağına işaret eder. Bedenimizi on bir ay yağlarla ballarla besleyip ruhumu- zu en derinlere gömerken ramazan beden hapishanesinde mahpus olan ruhumuzu kurtarır. O, ne mübarek bir aydır ki onunla arınır, onunla temizlenir, onunla ötelere yol alırız. Ramazan gelip yetişmese karanlık dehlizlerde kaybolan ruhumuzu nasıl kurtarırız? Nasıl aydınlanır gönlümüz, nasıl kuvvetlenir irademiz? Nefse ancak ramazanla söz geçirir, ramazanla Rabbimizin razı olduğu nefse vasıl oluruz. Ramazan diriliş muştularıyla gelir ve bir yıl boyunca yıpranan, kirlenen, ruhumuzu arındırır, bize inşirah verir. Ve yine gönüller sultanı Hz. Mevlana ile nihayetlendirelim sözü: "Ramazan ayında senin vücut toprağını altın ederler. Senin fâni varlığını taş gibi ezerler de göze sürme yaparlar. İftar vakti yediğin yemek lokmasının her biri, birer mana incisi olur. Ramazanda yemekte, içmekte, kötü söz söylemekte, kötü iş işlemekte sabırlı olduğun için, bu sabır, senin manevi görüşünü arttirır, gönül gözünü açar."
Sayfa 74Kitabı okudu
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.