Stefan Zewig’ın gözünden Freud. Zweig, bu eserinde Freud’un yeteneklerinden, gençlik yıllarından yaşlılığına kadar olan dönemde nasıl başarılara imza attığından ve nasıl engellerle karşılaştığından bahsetmiştir. Kitapla Freud’un ‘Karakter Tasviri’, psikanalizin ‘Çıkış Noktası’ gibi dokuz altbaşlık bulunmakta. İlk olarak Freud’un yaşadığı toplumu psikanaliz tekniği ile tanıştırmadan önce nasıl bir yer olduğunu inceliyor Zweig. Ruhsal hastalıkların labarotuvar ortamlarında elektroşoklarla muayene edilmeye çalışılmasından, insanların birbirinden çok çekindiklerinden ve çoğu şeyi paylaşmaya çekindikleri için de bastırma sebebiyle birçok psikolojik hastalıkların olduğundan, toplumun bu durumdan bihaber olduğundan bahsediyor. Freud, böyle bir topluma bahşedilmiş bir mücevher gibi resmediliyor Zewig tarafından okuyucuya. Herkesin bu derece önyargılı ve ‘muhafazakar’ düşünceli olduğu bir topluma psikanaliz ve cinselliğin önemi gibi konularla cesurca girmenin, toplumu bu konulara yaklaştırmaya çalışmanın kolay bir iş olmadığından bahsediyor. Psikanalizden ve Freud’un psikanalizi uygulayış biçiminden de bahsediyor detaya girmeden. Bilinçdışı dünya tabirini ilk kez Freud’un yine cesurca ortaya attığından söz ediyor. Topluma yeni bakış açısı kazandırmaya çalışırken yaşadığı zorluklardan, önüne konulan tabuları yıkışından bahsediyor. Sık sık da Freud’u övmeyi de ihmal etmiyor. Bazı kısımlarda Freud’u oldukça ‘pohpohladığını’ fark ettim Zewig’ın. Örneğin Freud, Erich Fromm’un da anlattığı üzere başka insanların ona anlattıkları fikirleri beğenmeyip, bunlara karşı çıkıp, daha sonra bu ‘başka insanların’ fikirlerine çok benzer fikirler öne sürüp bunların ‘özgün’ fikirler olduğunu savunuyormuş. Zweig, Freud’un bu davranışını olağanüstü bir yetenek, yaratıcılık olarak savunuyor. Şahsi fikrime göre bir başkasının tezini alıp ufak değişikler yaparak ortaya sürmenin yaratıcılık olduğunu değil, intihal olduğunu düşünüyorum. Freud’un da ne kadar gururlu biri olduğunu da gözden çıkarmamak gerek tabii ki -Fromm’un analizine göre-. Önceki paragrafta anlattığım gibi benzeri sebeplerden dolayı Zweig’ın bu eserini Freud için bir biyografi olarak düşünebileceğimizi pek sanmıyorum. Daha çok ‘subjektif’ bir şekilde yazılmış Freud ve onun başarılarının değerlendirmesi niteliğinde bir eser olduğunu düşünüyorum. Yine de Freud ilgililerinin sevebileceği, başlangıç için iyi bir eser olabilir. Herkese iyi okumalar dierim, kitapla kalın!

Freud - Mutluluğun MimarıStefan Zweig · Zeplin Kitap · 20171,793 okunma

·

121 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gregor SAMSA