Ursula'nın büyülü bir kalemi var. Ne zaman bir kitabını okusam şiir okumuş gibi hissediyorum. Kelimelerle öyle ustalıkla oynuyor ki zaman algımı yitiriyorum okuma sırasında. Yeni başladım sanarken saatlerin geçtiğini fark ediyorum. Yine muhteşem bir Yerdeniz kitabıydı. İçindeki her öykü birbirinden güzeldi. Belki Yerdeniz evrenini çok sevdiğim için böyle geliyordur ama yine beni aldı bilinmez diyarlara götürdü. Susamuru'nun öyküsüne bayıldım. Kazandıkları, kaybettikleri... Yaşamını okumak bir bakıma öğreticiydi. Hiçken hep oldu. Belki herkes benimle aynı düşünmez fakat öyle huzurlu bir sonu vardı ki... Mütevazi ve tatmin ediciydi. Okulun kuruluşuna tanıklık etmek çok hoştu. Koru ve işlevi muazzam bir şekilde anlatılmıştı. Elin Kadınları ise hüzünlü olduğu kadar güçlüydü. Anieb ise en buruk hatıra oldu. Onu ve yaşamını okumayı çok isterdim. Karagül ile Pırlanta ise yetenek ile ilgi ayrışmasının en güzel örneklerinden birini sundu. Yapabildiğimiz her şeyi yapmak zorunda değiliz. Yaptığımız şeyi sevmek başarının en büyük yordayıcısıdır. O yüzden çal Pırlanta, oyna Karagül! Yerin Kemikleri birey mi toplum mu ikileminde özgeciliği seçen büyük bir büyücünün hikayesiydi. Gerçek hayatta da hak ettiği değeri göremeyen fakat yine de büyük fedakarlıklar yapan insanlar vardır. Enhemon da bu insanlardan biriydi. Ogion'u ve gençliğini okumak da benim için çok hoş bir sürpriz oldu. Keçileri onu bekliyordu. Bataklık Yayla ise bana yin yang felsefesini hatırlattı. Her iyinin içindeki kötü, her kötünün içindeki iyi... Merhaba Irioth. Gri karakterler her zaman en sevdiklerim olur. Ama Irioth grilikten de ziyade bana bir mücadele okuma fırsatı sundu. Değişmek için çabalayan bir adam önünde sonunda aradığını bulur. Geçmişini ve bugününü farklı şekillerde ama içten içe hep kendi gücünü ispatlayarak yönetti. Birinde büyük bir büyücü, birinde şifacı oldu. Yalnız ve mutsuz bir hayatın sonunda yuva diyebileceği bir yere kavuştu. Tüm bunların yanında kitapta "Adım Atmaca" cümlesini olduğum anda yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. İnsan gerçekten kitap karakterlerini özleyebiliyormuş. Ve Ejderböceği. İlk olarak beni ismiyle tavladı. Uzun zamandır okuduğum en güzel isimdi. Çok kendine özgü ve eşsiz bir hissiyat uyandırdı bende. Ejderböceği çok güçlü, çok sebat eden bir kadın. Belki dünyanın en zeki insanı değil ama içgüdüleri, önsezileri ve cesareti öyle güçlü ki onu dünyada biricik kılıyor. Yapraklar onu boşu boşuna çağırmıyor. O çağının en büyük insanlarından biri olacak. Ged'den sonra okulu okumak ilginçti. Her şey alt üst olduktan sonra akıl oyunları sahneyi ele geçirmişti. Ustaların çekişmesi sanki tarihteki gerçek bir olayı okuyormuş gibi hissettirdi. Güç arzusu ve toplumun yararını gözetmek arasında büyük bir savaş başlamıştı ve son noktayı bir kadının koymasını kimse beklemiyordu. Bu seride Tenar'ı ve Tehanu'yu en çok seviyordum. İrialı'nın da dahil olmasıyla beraber okuduğum tüm yazarlar içinde en muhteşem kadın karakterler yaratanın Ursula K. Le Guin olduğuna kesin kanaat getirmiş oldum.

Yerdeniz ÖyküleriUrsula K. Le Guin · Metis Yayınları · 20201,672 okunma

··

726 views

Ege İşte

@Zerzegot ·

20 March 2023 03:29

Çok güzel bir inceleme gerçekten

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selen