Şeyh Galibin de mısralarına değindiği gibi” Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen” yani “Ey insanevladı! Kendine saygıyla/hürmetle yaklaş; çünkü sen kâinatta yaratılmışların özü/göz bebeği olan insansın.”aslında tüm eser şu bir kaç mısranın açıklaması niteliğinde ve açıklarken ise insanın en çok ihmal ettiği şeyi bulmasına bi nebze de olsa yardımcı oluyor. Yani kendisini..
