Yazar, alışılmış üslubunun dışında farklı bir anlatım tarzı denemiş. İlk başta konuları takip etmekte zorlandım kitapta ama üsluba alışınca daha rahat okudum. Kitap her zaman romanlarda alışık olduğumuz güzellikleri karşılıklı aşkları anlamamış. Duymaktan hoşlanmayacağımız konulara, kişilere değinmiş. En çok etkilendiğim kısım ufacık çocuğun uğradığı istismardı. Bir istismarın bi çocuğun hayatını nasıl tepetaklak ettiğini görüyoruz. Burda pedofiliyi savunduğunu düşünmüyorum. Böyle bir hikayeye yer vermesinin sebebinin yazarın bu konuya dikkat çekmek için yaptığını düşünüyorum. Ne kadar kurguda olsa bunlar hayatın acı gerçekleri. Malesef farkında olmadığımız bu şekilde yaşayan insanlar var. Bu kitabın bu kadar eleştiri alma sebebinin duymak istemeyeceğimiz bu gerçeklerden dolayı olduğunu düşünüyorum. Her insanın hayatında saklamak istediği acı gerçekler vardır. Mahrem kitabının bunu gayet iyi bir şekilde ifade etmiş. Bunları bu şekilde kurgulayabilmekte marifet bence. Ama şunu unutmamalıyız ki diğer insanlardan uzakta tutulması gereken, gözden uzak tutulması gereken mahremler.... Fakat mahrem hep orada. İyi okumalar...
