Kendini bir müzede hayal etmeni istiyorum. Kocaman bir ahşap kapının önündesin ve bu kapı, tüm ihtişamıyla karşında duruyor. Müzenin bu ağır ve heybetli kapısını aralıyorsun ve eskimiş ahşap kokusu karşılıyor seni içeride. Bu müzede, çok eski zamanlara ait resimler var. Şimdi seninle birlikte, o müzeyi gezeceğiz. Müzenin içinde geçmişindeki mutsuz olduğun anlara dair pek çok fotoğraf olacak. Uzun yıllar boyunca sakladığın tüm resimler burada. Zihninde sürekli dönüp duran ve her gün, düşündükçe kendini kötü hissettiğin bütün resimler bu müzede. Şimdi bu müzenin duvarlarında, geçmişindeki acılara ait bütün resimleri yan yana, eski bir çerçevenin içerisinde hayal et. Resimler ve çerçeve o kadar eskimiş ki, bu fotoğraflar sanki yüzyıllar öncesine ait gibi görünüyor. Sakladıkları duygular çoktan yok olup gitmiş, zamanın kollarında sararıp solmuş resimler. Bu resimlerin hepsi soluk ve hepsi de asırlar öncesine ait. Şimdi o resimlere tek tek bakmanı istiyorum. Onlara son kez bakacaksın ve sonra bu anıları, ait oldukları yere, geçmişin karanlığına göndereceğiz. İçeride çok hoş bir klasik müzik çalıyor. Bir taş plaktan dinliyor gibisin. Tınıları son derece net ve bu müzik adeta ruhuna dokunuyor. Son derece sakin ve rahatsın. Müzenin içi oldukça aydınlık. Çok fazla ışıklandırılmış bir müze burası ve ben yanındayım, güvendesin. Şimdi duvarlara bak. Bu resimler, senin geçmişine ait fotoğraflar. Bu resimler, artık çok geride kalan anılar. Şimdi bütün dikkatinle onlara bak. İlk önce çocukluk yıllarına ait resimlere ver dikkatini. Geçmişinde kalan tüm acıları, eskimiş ve tarih olmuş birer resim olarak gör. Bu resimleri, antika bir çerçeve içerisine yerleştir ve devam et zaman çizgin üzerinde yürümeye. Bugüne gelinceye kadar, yaşadığın tüm dönemleri izle bu müzenin duvarlarında. Uğradığın haksızlıklar, başına gelen talihsizlikler, bütün sıkıntıların, acıların, gözyaşların.Tüm yaşamın, gözlerinin önünden geçmeye başlasın. Onlara son bir kez bak. Ne kadar eskimiş olduklarını gör. Ne kadar geride kaldıklarını.Artık onlar, bu müzenin duvarlarındaki eskimiş fotoğraflardan başka hiçbir şey değiller. Onlar artık bugüne ait değil. Her resim diğerinden daha soluk, daha mat ve daha eski. Yaşadığın bütün acılar, artık eskimiş resimlerden ibaret. Birazdan müzeden çıkacaksın ve kendini çok rahatlamış hissedeceksin. Müzeden çıktığında geçmişin bütün yüklerini omuzlarından indirmiş olacaksın ve artık müzenin sonuna doğru yaklaşıyorsun. Her şeyi geride bırakarak. Geride. Çok geride bırakarak. Müzenin kapısına kadar geldin. Birkaç dakika sonra artık geçmişini tamamen burada bırakıp, geleceğine doğru adım atacaksın. Gelecek tertemizdir ve gelecek, üzerine tek bir leke bile değmemiş, bembeyaz bir kâğıt gibidir. Geçmişte ne yaşanmış olursa olsun, geleceğin tertemiz sayfalarına ne yazılacağına karar verecek tek kişi, artık sadece sensin. Şimdi kapının tokmağına elini uzat. Birazdan müzenin arka çıkış kapısını açıp, dışarıya çıkacaksın. O heybetli kapının tokmağını çevirecek ve bu eski müzeden hızla uzaklaşacaksın. Kapıyı açtığın anda karşında güneş parıldayacak ve ıslak yemyeşil çimenlerle kaplı bir yol belirecek. Bu yol seni hayal ettiğin geleceğe götürecek. Bu senin geleceğin olacak. Tertemiz bir gelecek. Elinle kapının tokmağına dokun, onu hisset. Çevirdiğini gör. Kapıyı yavaşça arala ve şimdi aç kapıyı, evet sonuna kadar aç bu heybetli kapıyı. Şimdi hızla çık dışarıya ve koşmaya başla. Geçmişinden hızla uzaklaş. Sonra derin bir nefes al ve hızla koş uzaklara doğru. Geçmişini tamamen geride bırak ve durmadan koş. Ayaklarının altında ıslak, yemyeşil çimenler var ve sen koşuyorsun geleceğine doğru. Koş, durmadan koş. Çıplak ayaklarının altındaki çimenleri hisset. Kuşların cıvıltısını ve ağaçların hışırtısını duy. Güneşin sıcaklığı ısıtıyor bedenini. Tam önünde çağlayan ırmağın suları, ruhunu adeta yıkıyor.Şimdi daha hızlı koş yeniden geleceğine doğru. Seni bekleyen muhteşem yarınlara doğru koş ve şimdi yavaşla. Dönüp şöyle bir arkanda bıraktığın geçmişe bak. Geride bıraktığın müze, ufukta kaybolup giden küçücük bir nokta gibi, belli belirsiz görünüyor. Artık geçmişinle aranda, aşılması imkânsız yollar var. İstesen de dönemezsin artık geçmişine. Sen mutlu adımlarla geleceğe doğru ilerliyorken, ansızın bir yağmur başlasın yürüdüğün yollarda. Bu yağmurla beraber temizlensin toprak ve sen de temizle ruhundaki bütün acı kalıntılarını. Geçmişin enkazını dök şimdi ırmağın çağlayan sularına. Yağmurun kokusunu duyumsa. Arkanda geçmişe dair tek bir iz bile kalmadı. Şimdi yeniden koş geleceğine doğru ve benimle birlikte tekrar et sana birazdan söyleyeceklerimi. Birlikte haykıralım, hayata yeniden dönüş şarkını. Yaşamın kollarına at kendini ve hissederek söyle benimle birlikte bu yaşam şarkısını.
··
1.880 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.