Sabah 06.00 da uyandığımda sıradaki kitabım bana bakıyordu.Sanki bir şeyler anlatır gibi “ Neden beni bu kadar beklettin” sitemi yankılandı içimde.Beklettiğim için özür dileyip bir öpmek yerine o güzel kağıt hamuru kokusunu bronşlarıma doldurdum. “Bir bakayım kitap sararsa devam ederim “düşüncesinin aptallığı ne kadar büyükse , kitabın beni ilk sayfadan Montaıngne’nin şatosuna hapsetmesi bir o kadar hızlı idi .. Montaıngne de kendimi buldum ve sevdim .Sahi sevmek için illa görmek mi lazım .O bu gün benim evime misafir oldu ve karşılıklı 500 yıllık hatrı olan bir yudum sohbet içtik ....

MontaigneStefan Zweig · Can Yayınları · 20211,337 okunma

·

246 görüntüleme