TEŞBİH: Benzetmek, benzetilmek, bir vasıfta vehmetmek. (Güneşe nisbetle Allah Sevgilisi’nin Ay’a ve Allah’ın Güneş’e teşbih edilmesi gibi)
MECAZ: Yerinden ve haddinden tecavüz etmek. Hududu aşmak.
(Taşmak, aşmak, bir nehir suyunun yatağından taşması gibi, asıla nisbetle mecazı tariftir, asla bağlar. Meselelerin içyüzünü konuşurken bu husus, mecazın “hakikate köprü” mânâsında, tam yerine oturur ve “haddi aşmak” mânâsının menfiliğini hatırlatmaz. Put’un “mecaz” mânâsında, haddi aşmak meselesi, kendi kendinden ibret olanın, “İlâh ve Tabu” olmasıdır ki, “mahv”a yakıştırılan bir çelişki)…"
(Salih Mirzabeyoğlu-Ölüm Odası B/Yedi: KKM (Putkıran İpucu)-Baran Dergisi, 400. sayı)
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.