Önder KARAÇAY: "Önder KARAÇAY Şiirleri": Önder KARAÇAY Şiirleri ✓ Hüzün Eğrisi Yapraklarını yalnızlığın sokaklarına döken bir ağaç düşünün Öyleyim Yanılmış bir saygı İnsan ilişkileri gergefinde Hüzün eğrisi örüyorum...

✓ Hüzün Eğrisi Yapraklarını yalnızlığın sokaklarına döken bir ağaç düşünün Öyleyim Yanılmış bir saygı İnsan ilişkileri gergefinde Hüzün eğrisi örüyorum Gülemiyorum diye rahatsız oluyorlar Gülümsüyorum alınıyorlar Kipriklerimi ve göz kapaklarını kaldırıp Tekrar tekrar aynı iğrençliklere bakmaktan Yoruldum Bıktım kalıplardan ve kabuklardan Hangimiz ömrü bir testinin içinde su değil Hangimizin Kendini sürekli gömücü sananlarda Gömülecek bu topraklara Ölümü bilerek yaşamak Dünyayı bırakarak ölmek İşte asıl acının kaynağı budur Kıyısız bir bakış Nasıl sığar insan bilincine Sığdıranlara nasıl tahammül edilir? Göz var izan var İnsandan insana göre değişen Genişlik duygusu Sığ ve güdük kalmış bir bilince nasıl sığar Esir ve ezbere bir yaşamla Hayatta ki en büyük hünerim Kendime karşı olmaktı Dayatmaya karşı olmayı Böyle ayaklandırdım içimde Çünkü her dayatılanın Bize karşı olduğunu çözdüm hayatta Kendi gerçeğini bir adım geçmiş Kaç insan var dünyada Kendi gerçeğimden geçtim Sen gerçeğinden vazgeçtim diye İşine geldiği gibi anlarsın Sorulardan ibadettir benim hayatım Yoktur hiçbir sorumun sonunda soru işareti Bir ömür kısa kalır İnsanın istekleri karşısında Bütün güzelliğimizi Dayatma alışkanlıklar çirkinleştirdi Anlık algı ve izlenimlerin Kurbanı hangimiz olmadık Kalıcı ömürlü Kötülükler büyüttük hayatta Şimdi o bataklığın Aykırısı diyorlar bana Karşı çıkıyorum diye İç zenginliğimi size değil Düş gücüme borçluyum Daha ne istiyorsunuz benden Yerini bulsaydı Bu kadar söze ihtiyaç duymazdım Ağzımdan çıkan her söz Duygularıma, düşüncelerime, yüreğime Uğrar öyle çıkar benden Bütün adresler yanlış olamazdı Şuclu ilan edildi Sözler Neden? Kimse kimseyi anlamayacaksa Sözlerle boşluğu neden dövüyoruz Yüzlerini bir tek karanlık ile örtebilen Kalabalıklara ne anlatıyorum Var mı? Anlayan Sessizliğin anayurdu yalnızlık Yalnızlığın anadili susmaktır diyorlar Susun o zaman Susun Seni de senden Alıp götürecekler Geleceğinden sonra sende gidicisin Kederli dargınlığımın seferinden Yeni döndüm Sen daha yola çıkılması Gerektiğini bile düşünmemiş halinle Beni anlamamakta haklısın Öyle bir kalıbın ürünüsün çünkü Koşullar olgunlaştırdı beni İçinde acılarımı ve açmazlarımı Kendim keşfettim Sen alışmızsın Başkalarının diktiği elbiseleri giymeye Bana ne dar, ne de geniş geldi Başkalarının diktikleri İçinde yaşam yoktu Giymedim, giymek istediğimi zannetti zavallılar Hep bir mücadeleden çıkmıştır büyükler Gözünde bundan dolayı Büyütmüş olmak zorunda kalmış olabilirsin Sen en iyisi Kalıbında ve kabuğunda kal Rahatlık sana batana kadar Kabuğunu kırmaya kalktığında Çok geç kaldığının bir anlamı kalmayacak Bugün yoksan Yarın var olamazsın Dip notlardı Hüzün eğrisi bir yaşamdan [ Önder Karaçay ]

Önder Karaçay

Mobbing Bank

60 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Önder KARAÇAY