Kız çocuklarını Barbie bebekler ile büyütüp, genç bir kız oldukları zaman onlara benzemek istemelerine neden şaşırıyoruz anlamıyorum. Kusursuz yüz hatları ve beden kıvrımları ile idol olarak önüne koyduğumuz kadın modeline benzemek için, binlerce lira para harcamaları kadar doğal bir şey yok aslında.
Gerçi hayatta tek amacı zengin bir prens ile evlenip saraya kapak atmak olan kızların masalları ile büyüttüğümüz çocukların, Şeyma Subaşı olmak için bekaretlerini internette satışa çıkarmalarına da neden şaşırdığımızı da anlamıyorum ben.
Kadınlığını kullanarak yüzlerce ev alan Madonna gibi olmayacak da bu çocuklar bir ineği var diye şükreden Emine teyze gibi mi olacaklar?
Ne veriyoruz sahi biz bu çocuklara?
İyi insan olmanın eğitimden daha önemli olduğunu mu, yoksa amelin ilimden daha önce geldiğini mi?
Hayatına tatbik ettiği ilimlerin sayısının okuduğu okulların sayısından daha önemli olduğunu mu öğrettik, yoksa diploma ve paran yoksa bu hayatta hiç bir şey olunamayacağını mı?
Zekanın ve güzel ahlakın dolgun dudaklardan daha çok bir kadına yakıştığını mı, yoksa markanın adının Victoria Secret ise bir dona 100 dolar verilebileceğini mi?
Akşama kadar elinde telefon ile İnstagram'da kim ne yemiş ne giymiş diye kovalayan annelerin kızları malesef Hz. Asiye olmuyor arkadaşlar. Armut genelde hep dibine düşüyor katranı kaynatınca da pekmez olmuyor.
Soğan ekersen marul çıkmıyor, elma ağacı çilek vermiyor, su vermeden de hiç bir çiçek açmıyor.
Firavun'un kucağında büyüyüyen Hz. Musa, Hz. Nuh'un söz geçiremediği karısı ve evlatları çok nadir görülen örnekler. Zaten nadir ve özel oldukları için Kuran'da anlatılır. Sırf tembelliğimizi ve kusurlarımızı örtmek saklamak ve sorumluluğumuzu üstümüzden atmak için bu örneklere sarılıyoruz.
Vicdan rahatlatıyor da çocuklar kurtuluyor mu?
Ezgi Akgül
·
140 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.