Gönderi

Hayatta Ben En Çok Babamı Sevdim
Hayatta ben en çok babamı sevdim. Karaçalılar gibi yardanbitme bir çocuk Çarpık bacaklarıyla - - ha düştü, ha düşecek - - Nasıl koşarsa ardından bir devin, O çapkın babamı ben öyle sevdim Bilmezdi ki oturduğumuz semti Geldi mi de gidici - - hep, hepp acele işi! - - Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi. Atlastan bakardım nereye gitti, Öyle öyle ezber ettim gurbeti. Sevinçten uçardım hasta oldum mu, 40'ı geçerse ateş, çağ'rırlar İstanbul'a Bi helâllaşmak ister elbet, diğ'mi, oğluyla! Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu, Ohh, dedim göğsüne gömdüm burnumu. En son teftişine çıkana değin Koştururken ardından o uçmaktaki devin, Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için Açıldı nefesim, fikrim, canevim Hayatta ben en çok babamı sevdim.
Sayfa 22 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.