_____________________Uzay gemileri yapmak gerek Gezegenlere gitmek için değil Evlerimize gitmek için. Adonis Ortadoğu'nun ağulu suyunu içinde taşıyan, içindeki o ağulu suyun oluşturduğu devasa şiir gölünden hem içip, hem de o suyla yıkanıp - arınan, ozanca, beynelmilel bir şiir dilini benimsemiş, Batı tarafından da kabul görmüş Ortadoğulu naif bir şair Adonis. Asıl adı, Said Eşber. Suriye'nin liman kentlerinden biri olan Lazkiye'nin bir dağ köyünde doğmuş. Felsefe ve edebiyat okumuş.Beyrut'un ardından, 1960 yılında Lübnan vatandaşı oluyor ve Adonis ismini alıyor ama Lübnan iç savaşından dolayı(1980) ülkeyi terk etmek zorunda kalıyor ve Paris'e yerleşiyor. 1995'de Nazım Hikmet Uluslararası Şiir Ödülü'nü alıyor. 2005-2006 yıllarında Nobel Edebiyat Ödülü için, ismi geçen yazarlar arasında anılıyor. Türkiye'yi Cumhurbaşkanları değil, Nazım temsil ediyor'' diyecek kadar da Nazım sevgisiyle dolu. Ömrü boyunca da ülkesinin kültüründen uzak, bir ok gibi gergin yaşamış ama bu gerginliği evrenselleşen ozanlığı ve şiirleriyle isabete çevirmiş bir şair Adonis! İşte, Maddenin Haritalarında İlerleyen Şehvet kitabında ise, bu bitmek bilmez gerginliğinin, isabetlerinden biri olan şiir toplamını, Ortadoğulu bir zürafa gibi ya da Parisli bir flaneur gibi, Paris'in sokaklarında arşınladığı yollar üzere kaleminin diline sürmüş. Kaleminin diline sürdüğü içindeki ağu, hem Ortadoğulu hem de artık Parisli olmuş bir ozanın, tuhaf bir enerjiyle şiirine katık ettiği erotik metaforlarla, bir nevi kültürleri hem çakıştırma hem de birbiri içerisinde eritme yoluna götürmüş. İki farklı kültürü, insanın yabancılaşması ekseninde, birbirlerine gönderme yaparak, insanın apaçık yalnızlığını som bir maden gibi açığa çıkarmış. Anlayacağız, şiir için kendini tutuşturma sıcaklığına getirmiş Adonis ve yanmış. Hem kendi, hem de insana ilişkin bütün tarih sahneleri için. Hatta bu yazdıklarımı kitaptan birkaç dizeyle pekiştirecek olursam daha açıklayıcı olacak sanıyorum ve diyor ki Adonis bu kitabındaki bir şiirinde: ‘’Paris, Işığın neredeyse bana ihanet edecek (Çömelmiş oturuyor / İki koltuk değneğiyle yürüyor ), Desem mi hayal halısına taşı beni - Montmartre’da inerim Sacrê – Coeur’ün eşiğine, Kudüs’ten bir koçun taşıdığı Oval bir sahanda(...)’’ // Ya da şu alt alta iki farklı dize, yedeğine birkaç güzide sanatçıyı alarak: ‘'(...)Nasıl uzlaştırayım öyleyse Kan damlayan güneşimizi? Nasıl yakıştırayım Ortak Akdeniz’imizin iki kıyısını abesin imparatorlarına çarpıp anlamın iktidarını devirirken? Nasıl bir araya getireyim Eyfel Kulesi'yle Mısır Dikilitaş’ını Concorde Meydanı’nda?(...)’’ // '’(...)Bakıyorum ona akıyor - Ortaçağın atları da akıyor beraberinde Rönasans arabaları, modernitenin kuklaları da, Akıyor Beaudelaire’in, Lautrêamont’un, Nerval’in, Hugo’nun, Rimbaud’un, Mallermê’nin, Picasso’nun sesleri, Aktıkça ufalanıyor dalgalarında devrimler ve tarihler Kuru bir ekmek gibi(...)’’ Felsefi şiir sevenler keyif alabilir Adonis'den. Keyifli okumalar dilerim.

Maddenin Haritalarında İlerleyen ŞehvetAdonis · Kırmızı Yayınları · 201587 okunma

·

137 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

DaDa