Yine koşturmaktan yorulduk,
Yine dirayetsizlikten savrulduk,
Yine dertlerle aynı tavada kavrulduk,
Tatlar birbirine karıştı, yine çok çabuk yorulduk.
Demişler; her yazar,
Bir gün kendi sonunu kazar.
Bunu diyenler de kahvehanelerde;
Atarlar, bir bardak çay için, bir avuç zar.
Edebîyiz diye mi suçluyuz,
Tecrubesisiz diye mi yavruyuz,
Yoksa küçüğüz diye mi suçluyuz,
Bilmem ama herkes olmuş bir çeşit uyuz.
Dinden bile kopya çekmediğim için,
Fizikten yüksek aldığım için,
Diğerleri gibi haylazlık yapmadığım için,
Suçlu muyum sırf edebiyat yaptığım için?
Günahım ne benim?
Her gün ahım ne benim?
Sen uzaklardasın ben dertlerde,
Bu kadar yorulmuş, ah vah çekmişken günahım ne benim?
-ASA Bey-