Gönderi
‘La Bir Sonsuzluk Hecesi’ kitabını tam 10 yıl önce almış ve birkaç sayfa okuma denemesinden sonra yazara anlamsız bir mesafe koyarak kütüphanemin arka raflarına kaldırmıştım. Nedenini hatırlamıyorum bile. Belki çok bahsedildiği ve o dönem çok medyatik olduğu için bilmiyorum. Ama çok şey kaçırmışım ben. Demek her kitabın bir zamanı varmış. Anlam veremedim kendime açıkçası.. Nasıl yarım bıraktığımı, şimdi bu kadar hayran olmuşken…
Tipik Nazan Bekiroğlu hayranları vardır ya… Önceden hiç anlayamadığım, ne de abartıyla hayranlar dediğim. Aldığım kitapları okumadan önce yazarlarını araştırmak gibi bir alışkanlığım var ki; Nazan Bekiroğlu hakkında yazılanları okuduktan sonra kitaplarını okumamak elde değil. Kendi gibi hayran okurlarının yazdıkları da ne kadar ince, naif ve zarif…
‘’ Türk edebiyatının Türkan Şoray’ı, ‘’
‘’Morun asilliğinin ispatı vücudu’’
‘’Muhtacına ilaç..,’’
‘’Kaleminden kan damlasa, okurum, ne yazarsa..’’
‘’Mücella'sını bana getirecek kargoyu dört gözle beklediğim’’
‘’Nazan Bekiroğlu bir yazar ne ise o değil; 'yazar' Nazan Bekiroğlu ne ise o’’
‘’ Karşısına geçip bütün kitaplarınızı okudum,alın işte altını çizdiğim yerlerden yeni bir kitap daha yazabilirsiniz dedim.
-o gülümsedi.
-dünya benim oldu.’’ gibi…
Diyebilirim ki son birkaç aydır geçirdiğim en güzel üç gündü. Kitap bitti ama bitmedi. Aynı cümleleri açıp tekrar tekrar okuyorum. Hala o derin cümleleri düşünüyorum. Kahve içtikten sonraki saatlerde hissedilen damaktaki kahve tadı gibi… Fazlasıyla mutluyum galiba:)
Aynı kitabı ikinci kez okumam ama galiba bu kitabı demlenerek deniz kenarında ya da yeşillikler arasında tekrar ve tekrar okumak niyetim… Tabii diğer tüm diğer kitaplarını da…
·
284 views
Bende başlayıp yarım bırakmıştım. Tekrar listeye aldım 👍
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.