Biz yaşlanmadığımızı bilerek yaşlanıyoruz: ne iyi
Ne iyi öfkenin
bağrı yanık örtüsü silkeleniyor öfkemden
Çardağından geçiyorum küfrün ve şükrün ve el-yekûn
Katmanlarından dibe doğru ellerimi çırparak ellerimi çıldırtarak
Ellerimi uzatıyorum yeryüzü panosuna ellerimi uzatıyorum yüzyılların anısına.
Bir adam her gün bir hayalin başında ağlayacak
Bir adam her gün sağ kalacak
Puslu gürültülerden güdülmüş gündüzlerden
Bir şey kalmaz, beni göğsünde kim uyutacak?
