Yalnız Bir Kadının Simsiyah Saçlarına
-Uyanırım her hakikatten,düşlerime dökülürken saçların...
Taşların çarpsın,çarpsın da durulsun,
Zihnimde bir dalga oluversin bakışların.
Hangi rüzgarda savrulsun savrulsun,
Bahtıma bir kördüğüm olur şimdi saçların...
Her akşamüstü çehrene yazılsa da satırlar,
Gözlerinin rengiyle anılsa da satırlar,
Gözlerinden doğuyor sanılsa da satırlar,
Her şiirde terk etmediğim olur şimdi saçların...
İmrenme geceye, her daim karanlığı yut;
Sen günsün,yıldız gibi patlamayı unut.
Gülüşün saçılırken mavilige bulut bulut
Başım üstünde göğüm olur şimdi saçların
Benim için keskin sözler dövülür dilinde
Süvariler bir bir saf tutar gözlerinde.
Şehir düşerken son muhafızın elinde,
Göğsüme saplanan süngüm olur şimdi saçların...
Mehtap, suretinin nuruyla boyanınca,
Çiçekler gözlerinin aksinde uyanınca,
Rüzgârın narin busesiyle taranınca,
Bilinmez diyara sürgünüm olur şimdi saçların ...
Dağ oldu yüreğim, kondun en uçlarına,
Bülbüller sana kanat çırptı uçuşlarında,
Gül bahçelerinde kan süzülen avuçlarıma,
Merhem diye sürdüğüm olur şimdi saçların...
Gecenin uçsuz bucaksız gölgelerine,
Koşup seni sordum tenha köşelerine.
Koyup muteber kelimelerin yerine,
Dudaklarımla öğüttüğüm olur şimdi saçların...
Perçeminde gezinen parmaklarından,
Yönünü hep sana çeviren bahar rüzgârlarından,
Pencerende can bulan güz yağmurlarından,
Kıskanıp da üzerini örttüğüm olur şimdi saçların...
Gönlümün harına düşen tellerini sayamayıp
Uzakta veyahut yakında diye aramayıp
Bırak ziyan etmeyi, bakmaya kıyamayıp
Katmer katmer ördüğüm olur şimdi saçların...
İbrahim Hakkı Kaymak
Sayfa 69Kitabı okudu
··
232 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.