Kendime Düşünceler kitabı üzerine konuşmadan önce Stoacılık öğretisi hakkında bilgi vermek doğru olacaktır. Okulun kurucusu Kıbrıslı Zenon’dur. Stoacılık Okulu felsefesine göre insanın temel amacı mutlu olmaktır. Mutlu bir insan olabilmek de doğayla ve insanlarla uyumlu yaşayarak mümkündür. Ayrıca mantık, ahlak ve fizik ölçütleriyle doğru bilgiye ulaşmanın mümkün olduğunu savunurlar. İnsan arzuları ya da korkuları tarafından yönlendirilmemeli, dış dünyayı anlayabilmek için daima aklını kullanmalıdır. Marcus Aurelius ise bu okulun Geç Dönem Stoa düşünürleri arasındadır. Aurelius, beş iyi Roma imparatorundan sonuncusu sayılmaktadır. Antik Roma Dönemi imparatoru olarak çıktığı seferler sırasında bu eseri kaleme almaya başlamıştır. Aslında on iki kitap halinde yazdığı eseri onun ölümünden sonra kitap haline getirilmiştir. Her bölümde farklı konulara yer vermiştir. Bu kitap Stoa düşüncesinin en tanınmış eserlerinden biri olarak şahsına Stoacı İmparator, Filozof Kral gibi unvanlar kazandırmıştır. Aurelius, yalnızca kendisini eleştirip ona yol gösteren düşüncelerini dışa vurmakla kalmamış aynı zamanda Stoa öğretisini benimseyenlere eleştirilerde bulunarak onların da doğruyu bulabilmesine ışık tutmuştur. Düşünceleriyle ardından gelenlere hatta rönesansa da temel oluşturmuştur. Stoa felsefesinin genel hatlarını çizerek bunları kendi kişisel gelişimiyle de harmanlamıştır. Eserini bir imparator üslubuyla değil halktan biri olarak ele almış ve öğütlerinde hoşgörülü davranmıştır. Kullandığı sade dil sayesinde akıcı bir okuma yapmak gayet mümkün. Kitap hakkındaki düşüncelerime gelirsek benim için kesinlikle bir başucu kitabı olacak. Hem imparator hem de filozof bir adamın yazdığı her satır adeta insana ders verir nitelikte. Herkese yol haritası olabilecek, kişinin özüne dönüp kendisini sorgulayabileceği ve yaşadıklarından dersler çıkarabilmesini sağlayabilecek bir kitap. Hatta hayattaki öncelik sıralamanızı ve değer yargılarınızı tekrar gözden geçirmenize neden olabilir. Genel olarak doğa, toplumsal düzen, toplum faydası, yönetici ilkeler, tanrı ve kader inancından bahsederek kendi içine seslenişlerini bize de öğütlüyor. Bu öğütlerin çok büyük bir kısmına katılıyorum. Yazıldığı günki koşullara ve yaşayış biçimine bakılarak bazı kısımlar bana uygun gelmedi. Ama kesinlikle çok doyurucu bir hazine. Çünkü aslında olması gerekenleri bize tekrar hatırlatıyor. Nedir bunlar? Doğanın bireye bahşettiklerine değer vermek, geçmişte takılmadan şu anı yaşamak, gösterişe kapılmadan sade, eşit ve özgür bir yaşam sürebilmek… Herşeyden önce insanı odak nokta olarak gösteren ve ona değer veren Aurelius kaygılarımızı da düşüncelerimize dayandırıyor. Arzu edersek iyi ve de erdemli bir yaşam sürebileceğimizi söylüyor. Kaygılardan ve kötülüklerden kurtularak, iyi ve erdemli yaşamın kapısının anahtarını bize veriyor. Kullanıp kullanmamak bize kalmış… Zamanın geçiciliğinden, bütünün parçası olmaktan ve fanilikten bahsettiği satırları ise beni en çok etkileyenler. Eğer okursanız bana teşekkür edeceğinizi düşünüyorum, şimdiden iyi okumalar.

Kendime DüşüncelerMarcus Aurelius · İş Bankası Yayınları · 202415,7bin okunma

·

80 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğçe