Yazarın ilk, benimse okuduğum ikinci kitabı.Eğer tarihte Osmanlının son dönemleri, meşrutiyet yıllarındaki Balkanları görmek istiyorsanız iyi bir başlangıç olabilir.
Bir yanda İttihatçılar, diğer yanda Abdülhamitçiler.Memleket yangın yerine dönmede.Kurtuluş kimdedir bilinmez.Bilinen bir şey varsa hürriyet aşkıdır.Ve göçler...Yitirilmiş topraklardan yapılan göçler.Nerelerdir peki o tapraklar derseniz 'Bizim Diyarlar'dır, Balkanlardır.Balkanlar bir feryad, bir ağıt yeri yüreklerde.Bulgarı, Sırbı, Yunanı birleşmiş Türkleri sürmeye çalışır topraklarından.Ve biz bu sürgünü bir ailenin üzerinden okuyoruz.Öyle bir aile ki köklü, güçlü, bulunduğu yerde nam salmış bir aile.Tıpkı Osmanlı gibi.Yavaş yavaş dağılmaya başlar bu aile.Usturumca'dan Selanik'e oradan Anadoluya.
Genel olarak sevdim ben bu eseri, yaşanılan acılara ortak oldum.Ama bir yandan da yarım kaldım.Çünkü yazar benim en çok merak ettiğim kısımları çok hızlı geçmiş.Ben isterdim ki romandaki bazı karakterlerin duygu dünyalarına girelim, hislerine ortak olalım, sonları nasıl olmuş bilelim.Ortadan kaybolanlar nerelere gitti, bazı ölümler nasıl gerçekleşti, ihanet içinde olanların sebepleri nelerdi?Sanırım şahıs kadrosunun yoğunluğundan bu yarım kalışlar.Kitap için tek eksik bulduğum kısımlar bu.
Son olarak Balkanlar bir zamanlar bizimdi, ve biz oralardan kendi isteğimizle değil zorla göçle gönderildik.Bu göçlerin yıkımı, acıları, yaşanılan işkenceler yaşayanlarda koca bir yaradır.Yaşananları bir nebze olsun merak ediyorsanız buyrun Bizim Diyarlara.Keyifli okumalar.
