Leylâ Erbil, Tuhaf Bir Kadın ile Türkiyeli aydın kadının "bildungsroman"ını kaleme alır aslında. Gelenekseli hem fikren hem üsluben ateşe verip küllerini sayfaların üzerine yağdırır. Günlükten bilinçakışına, "Anadolu büyülü gerçekçiliği"nden postmodernizme uzanan benzersiz dili ile ördüğü "tuz moru" hikâyesi ile kadının zaman-mekansal varoluşu üzerine bir fırtına koparır adeta. Anlattıkça yüreğini, açtıkça zihnini, o vakte kadar hiç olmadığı kadar kendini bahtsız sanan genç Nermin'in "erkek mekanlar"ı mesken tuttuğu ilkgençliği; üzerinde kara bir gölge gibi dikilen evlilik kurumu, içsel ile dışsal olan arasındaki sınırları birbirine girdiren sosyal bir yapılanma olarak "bekâret", Demetervari biri anne figürünün sebep olduğu kabuslarla şekillenen bir kişilik inşaası ile doludizgin geçerken Erbil bir yandan da Cumhuriyet'in vadettiği eşitlikçi zihinlere ulaşamayan erkek aydın figürlerinin "bastırılmış ama her daim pusuda bekleyen" geleneksel damardan mizojinilerine okurunun bakışlarını sürüklemeyi ihmal etmez. Erbil'in Nermin'i, gelenekselin mikro-mirasçısı ailesinin sınırlarını parçalayan fikirleri ile Marksist feminist "murdar" bir konuma ilerleyen bir tehdite dönüşür toplumun ve tabii ataerkin gözünde. Bir yandan onu "şaire" olarak niteleyen seyreltilmiş aydınlar bir yanda da "külli irade"yi anlatamamış olmanın hüznüyle ölüme doğru yol olan baba figürü arasında isyandan isyana koşturur Nermin varolabilmek için. "Düzen yüzünden" kendiyle baş başa kalamayan, çekiştirildiği bataklıklardan kurtulmaya çalışmaktan kendi-oluşuna vakit ayıramayan kadının simgesi olur Nermin. Erbil, Nermin'ini aynanın karşısına geçirip kendiyle yüzleştirirken romanınına anlatısal bir Everest yaratarak gökten yağan küllerden doğamayan bir ankaya ses verir aslında: Ne kiliseye ne camiye yarayan, yaralarından ve devliğinden kimsenin haberi olmayan, emeği eline verilmiş bir kadın. Tuhaf değil kanlar içinde alabildiğine canlı, Taşlıtarla'da bir gecekondu bahçesindeki piyano kadar çaresiz bırakılmış bir varoluş. Ve uzaklarda Erbil, içi insan dolu sanat kuyusunun başında ay ışığının derinlerde titreyen yansımasına bakıp gülümser okuruna. Dün gibi.

Tuhaf Bir KadınLeyla Erbil · İş Bankası Kültür Yayınları · 20112,004 okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kubilay