Bütün insanlar için acı çekmek istiyorum... Herhalde kitapta beni en çok etkileyen cümleydi bu. Her şeyden önce iyi yürekli olmak. Akıllı sevimli olmaktan önce... Hisli bir kalp dünyanın tüm sorunlarını çözer diyorum. İnsan iyi doğru olunca ne güzeldir hayat. Nereden kimden olduğunun bir önemi de yoktur o zaman. Bir Karamazov nasıl olunur kitabı değil bu. Nasıl Karamazov olunmaz da değil. Tamamen, yaradılış itibariyle farklı karakterli 4 kardeşin tutturduğu yollar, bu yolları giderken içine düştükleri durumları anlatıyor. Bütün bir insanlık alemini de elekten geçirmiş Dostoyevski. Mesele her zaman kalptir. Akıl değil, fizik değil. Sadece kalp. Bir insanın kalbini gördükten sonra ne fiziği ne zekâsı görünüyor göze. Kalp kirli ise her şey birbirine dolaşıyor. Bu hep böyledir. Bu 4 kardeşten en kötüsü şudur diyemem. Hatta en çok rahip adayına kızdım, Alyoşa'ya. Herkesin en sevdiği o olabilir. Gayrı meşru olanın da bir çok şey elindeydi. Böyle ötelenmiş çocuklarda karakter hırslı, kötü olacak diye bir kural yok. İnsan iyi ise iyidir. Tercihini kendisi yaptı. Ona da acımıyorum. Alyoşa Mitya ile hem anne hem baba bir kardeşti ama Mitya ve baba bir kardeşi olan Ivan ikilisi öp-öz kardeş olacak kadar yakın karaktere sahipti bana göre. Ve babaya en çok benzeyen de bu ikisiydi sanırım. Buradaki aşkı memnu senaryoyu kafam kaldırmıyor şu an ama babası ile aynı kadına aşık bir oğul, abisi ile aynı kadına sevdalı bir kardeşin hazin sonunu okudum diyebilirim. Bin sayfa kolay değildi ama bir an bile neden bitmiyor demedim. Mahkemede geçen bölümleri ayrıca sosyolojik açıdan çok beğendim. Psikolojik de olabilir. Verimliydi. Hele bir Rus için kesinlikle vazgeçilmezdir diye düşünüyorum. İç içe geçmiş hikâyeleri okudukça bu malzemeler on kitaba yeterdi ama bir baş yapıt oluşturmuş dedim...

Karamazov KardeşlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202134,9bin okunma

·

109 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren