Büyüdüm artık
Söylemiyorum dertlerimi
Atıyorum içime ne bulursam
Söylesem de değişen bir şey yok Bağırsam duyulmuyor, görülmüyor ağlasam
Yalnızlığımı süsledim duvarlara bir bir
Ne bulduysam attım çöpe eşe dosta dair Bir ben varım şimdi bir de yalnızlığım
Bir bardak rakım, biraz zeytin, biraz peynir Kim geldiyse kovaladım teselliye
Defolun, gidin!
Kahrolsun yaşamak mı bu
Hani kim kaldı yanımda samimi
Sahi var mıydı maskesiz âdemi
Kimi yüreğinde taşır dertlerini
Kimi başkalarına yükler
Bir kefen gibi sarar bedeni
Kimi için aşktır kimi için hayat
Değişir hep nedeni
Sayfa 142 - ikinci adam yayınlarıKitabı okudu
·
80 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.