TERMİNALLERDE...
Vazgeçtim her şeyden, ama ne olur gel sen.
Terminalde beklerim, ben üşenmeden.
Umudum hiç tükenmez, sonraki otobüsten.
Ellerimi koyacak yer bulamam belki.
Başım eğilir, boynum bükülür ama,
Seni yine beklerim, son seferlerden.
Kalabalık olur terminal, yolcular yorgun,
yolculuklar her telden.
Kiminin bekleyeni var, kimi uzak kendinden.
Esmer bir silüet belirir merdivenden.
Ben hep seni beklerim, utanırken gölgemden.
Uzun farlarda uzak, yakın farlarda tuzak.
Birden gözüm kamaşır, geldin var sanarak.
Sonra kararır buğulu bakışlarım.
Ben yine de beklerim, gelmene tutunarak.
Bazen bir ışık söner, reyonların birinden.
Bir otobüs uzaklaşır, yanaştığı o yerden.
Hamallar koşuşturur, yolcuların peşinden.
Ben hep seni beklerim, emin geleceğinden.
Gün uzar, gece üzer, zaman durur beynimde
Neler umut ederim, neler yaşar düşlerde
İneceksin sanırım, son gelen otobüsle
Ben hep seni beklerim terminallerde.
zehra/AMARE
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.