Gönderi
Kocasını erken yaşta yitiren ve sofu olan Nazime Hanım, tüm sevgisini oğluna yönlendirir. Yani kocasının, babasının, ailesinin yerine Nedim'i koyar. Onu neredeyse "esaret" altında yetiştirir: Oğlunu
bir saat bile yanından ayıramaz, teyze oğluyla oynamasına ahlakının bozulacağı korkusuyla izin vermez, dış dünyayla
ilişkisini tümüyle kesip evde eğitim aldırır, din adamı olması için baskı uygular, onun hislerini görmezden gelerek teyze
kızıyla evlendirir. Nazime Hanım bu takıntılı, kendini düşünen ve dünyasının dışında olanları anlayamayan tutumuyla geleneğin,
eskinin, taassubun simgesidir. Realist anlatımda olduğu gibi karşıtlıkları vurgulamak için onun karşısına hoşsohbet, güzel, yenilikçi, çocuklarının mutluluğunu her zaman ön planda tutan, bu uğurda gerekirse kocasına bile rest
çekmeyi göze alan Atiye Hanım çıkarılır. Böylece iki karşıt karakter ve iki farklı anne modeli yaratılarak ideal olan da
okura sunulur. Karar okurundur. Atiye Hanım'ın kocası Mecdi Bey de tıpkı Nedim'in annesi Nazime Hanım gibi
taassubun, maddiyatçılığın simgesidir. Tekke ve tarikatların devamlı mürididir. Kızının ve ailesinin mutluluğundan öte
şeyhine biat etmeyi, başkalarının isteği ölçüsünde yaşamayı ahlaklı olmanın gereği sayar. Yazar, yenilik ve değişim
karşısında sözde taassuba sığınarak tekkelere devam eden, Nedim'in "zoraki" kayınpederi Nuri Bey gibi tipleri de eleştirir.
Sonunda kazananlar oğullarını kendilerine saklayan, kendi mutluluklarından ve yönetmek arzularından başka bir şey düşünmeyen anneler mi olacaktır, yenilik yanlısı sevdalılar mı? İngilizce bilen, piyano çalan, kendi kararlarını verebilen kadınlar mı, evinden çıkmayarak boyun eğenler
mi? Soruların yanıtı yaklaşık yüz yıldır dergi sayfalarında bugünün okuruyla buluşmak için bekleyen romanın satırları arasında gizlidi
·
143 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.