Ebeveynlik zorlayıcı olduğu kadar aslında uzun ve öğretici bir süreçtir. Çocuğumuzla birlikte bizde büyür ve öğreniriz. Anne baba olmanın güzel yanı ve kolayı ise sevgiden -çocuğunuzu sevmekten- geçer. Sorunumuz ise çocuklarımızı dinlemememiz ve onlarla konuşmayı bilmememizdir. Onlarla iletişim kurmak sandığımızdan daha kolaydır fakat dinler ve dinlemeyi öğretirsek. Her şeyden önce çocuğumuza olması gereken bir rol model aramak yerine rol modeli biz olmalıyız ve çocuğumuzun nasıl olmasını dilersek biz de o olmalıyız. İletişim kurmanın bir diğer yolu da fikir sormadır! Onunla ilgili bir konuda fikrini almak kendisini önemli biri ve olgun bir birey gibi görmesini de sağlar. İletişimde konuşmak kadar konuştuğumuz ses tonu da çok önemlidir. Bağırmak veya onun sözünü kesmek bir iletişim olamaz, ancak iletişimsizlik olabilir. Disiplin Her ebeveyn çocuğuna disiplin vermek ister. Ama bu disiplin incitici olmamalı, kalp kırıcı veya aşağılayıcı olmamalıdır. Ona yol gösterici ve öğretici bir şekilde olmalıdır verilen disiplin.! Tutarlılık ve Kararlılık Çocuklarımıza cezalar veririz, yaptıklarının yanlış olduğunu söyleriz ama bunun arkasında durmayız. Arkasında durmayacağınız sözleri çocuğunuza söylemeyin, onun yanlış olduğuna inandığınız davranışlarını görmezden gelmeyin ki “çocuğum böyle alıştı” demek zorunda kalmayın. Verdiğiniz cezanın, koyduğunuz kuralın arkasında durun “annem nasılsa bir şey yapmıyor” dedirtmeyin! Özür dileme / Diletme Çocuk yanlış yaptığında özür dilemeyi bilmelidir. Fakat ona bunun için ısrar etmek yerine yaptığı yüzünden üzüldüğümüzü fark ettirip bunu kendisinin yapmasını sağlamalıyız. Tabii önce biz ebeveynler olarak öncü olmalı ve yaptığımız hataları farkına varmalıyız. Çocuğumuzun nasıl davranması gerektiği biz ebeveynlerin elinde değildir. Bir şeylerin yolunda gitmesini sağlamak çocuğumuzu istediğimiz gibi yetiştirmek tek bizi ilgilendirir fakat sadece bizden geçmez. Çevresi de onu yetiştirme de bir diğer önemli faktördür. Çevresinde duyduğu kötü sözcükleri, öğrendiği kötü davranış ve hareketleri tıpkı bir mıknatıs gibi çeker ve kendine huy edinir bununla başa çıkmak elbette zor ama imkansız değildir. Olanlar karşısında fazla tepki göstermek yerine onunla konuşmak, onun doğruyu yanlışı ayırt etmesine yardımcı olmak gerekir ve bu anne baba olarak en önemli görevimizdir. Aile arasında geçen bir tartışmayı, ölümü veya bir kardeş müjdesini ona anlatmak gerekir saklamak veya ne kadar geç öğrenirse kar demek yerine anlatmak ona kendisini önemsediğinizi de fark ettirir.

Neyi Nasıl Söylemeli?Betsy Brown Braun · Tara Kitap · 201565 okunma

·

179 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.