Emine Işınsu’nun 1970’lerin Türkiye’sini anlattığı eseri Kitap, Ülkücü şehit Süleyman Özmen ile başlayıp, Ertuğrul Dursun Önkuzu’nun şehâdetiyle bitiyor. Işınsu’nun anlatımıyla görüyoruz ki onlar ölmediler; “hem erenler ölmez efendim, sûret değiştirirler” Işınsu, Sancı romanında 70’lerdeki sağ-sol olaylarını, silahlı ve siyasi çatışmaları, gençlerin bu olayların içine nasıl sistemli bir şekilde çekildiğini kahramanların dilinden eleştirerek dönemi anlamamızda yol gösterici olmuştur. Eserin genelinde solcu ve bölücü faaliyet gösteren cenahın kendi içinde yaşadığı çelişkiler, çarpıklıklar gözler önüne serilmiş; tüm bunların karşısına Dursun Önkuzu konularak tarihin karanlık sayfalarına ışık tutulmuştur. Konusu Ankara’da geçen roman, olabildiğince gerçek kişiler ve olaylar etrafında kurgulanmıştır. Dursun Önkuzu, milliyetçi kimliği ile Anadolu’yu temsil ederken, Leyla tam karşısında ve yozlaşmış Türkiye’yi temsil etmektedir. Ölümlerle eğlenen bir neslin romanı Sancı.. Kendi devrinin fotoğrafını çeken.. ”Sükût! Sıralı, muntazam yürüyen kalabalıkta Sükût! Gözlerde dolaşan yaşlarda! Sükût! Boğazlarda düğümlenen lânetde.” Kitapta Dündar Taşer de şu ifadelerle yer alıyordu; “Sancı çeken bu topraklar üstünde Ülkücüler artık şehit vermeyecekler!” Ve roman, Dursun Önkuzu’nun yürek burkan şehâdetiyle son buluyor; ”Dursun’un yaralı, cansız bedeni, küçük bir kan gölünün ortasında, taşın üstünde yatıyordu. Kalabalık derlendi çevresine. Gittikçe büyüdü halka. Büyüdü.. Büyüyor..” “DURSUN ADI, DURSUN ADI O GİTTİ, DURSUN ADI DİLLERDE TÜRKÜ OLSUN YÜREKTE VURSUN ADI” Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu #1000Kitap

SancıEmine Işınsu · Töre-Devlet Yayınevi · 1976899 okunma

··

387 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özkan KAYA