Sait Faik büyük bir sevgi içinde;yoksulları ,balıkçıları,İstanbul'u ,Marmara Denizini,adaları,martıları ,rüzgarı,deniz üstünü,deniz altını ve daha nicelerini şiirsel bir anlatımla dile getirdiği öyküleriyle edebiyat tarihimizin ölümsüzleri arasında yerini almış usta bir yazar... Kırk sekiz yıl süren kısa yaşamına edebiyat ve sanat güzellikleriyle derin anlamlar kazandırmayı başaran Sait Faik hiç bir kalıba ,kurala uymadan özgür ve yaratıcı bir gözlemcilikle yaşadı.İnsana değer verdi,büyük bir sevgiyle sarıldı:İnsana ,erdeme ,iyiliğe... İnsanların kötülüklerini ,kurnazlıklarını ve değerbilmezliklerini görünce de Burgazada'ya sığındı bu sayede yepyeni renkler keşf etti ;çalışkan ,dürüst,yardımsever ve iyliklere tanık oldukça çoğaldı.Ara sıra insanlara kırgınlık duysa da Sait Faik hep güzel insanlar aradı durdu... Bulduğu güzellikleri bizimle paylaşmayı da unutmadı tabi; "Medar-ı Maişet Motoru"da 1944 te kendi olanaklarıyla kitaplaştırdığı ilk romanı olarak edebiyat ve yayıncılık tarihimizde yerini almıştır "Medar-ı Maşiret" "geçim aracı" anlamına gelmektedir dönemin yönetimi tarafından bu adlandırma hoş karşılanmamış ki "sakıncalı"(!) olarak görülmüş. Romanı kitap halinde basmakta oldukça zorlanan Sait Faik annesinin yardımıyla neticede kitabı basar basmasına ama dağıtım aşamasında bellirtiğim gibi sakıncalı görülür ve bakanlar kurulu kararınca toplanır. Kitabın toplanmasından sekiz yıl sonra (1952) bağzı paragrafların çıkartılmasıyla "Birtakım İnsanlar" adıyla yeniden yayınlanır bu basımda romandaki "Medar-ı Maişet"adlı balıkçı motorunun adı "Ceyhan-ı Bahriye" olarak değiştirilir-ki Ceyhan-ı Bahriye aynı zamanda Sait Faik'in bir şiirinin adıdır- Romandan sansürlenen cümle ve paragraflar incelendiğinde ,bunların çoğunun sosyal adaletin sağlanması,yoksulluğun azaltılması gibi eşitlikçi ve özgürlükçü düşünceler içeren cümleler olduğu aşikar.Bunun üzerine çok şey yazılabilir tabi ama gerek varmı bilemedim.Neyse ki 1970 ten sonra kendi özgün adıyla basılma özgürlüğüne kavuşmuş. ve geriye sait faikin 11 Kasım 1949 tarihli Akşam gazetesine verdiği röpörtajından şu sözleri kalmış:"Medar-ı maişet isimli bir hikaye kitabı çıkarmıştım. Hayatı toz pembe görüyorum diye mahkemeye verildim.Üç beş kuruş kazanalım derken iki bin lira mahkeme masrafı ödedim,üzüntüsüde çaba. Kahramanlarım rahat etmek için hapse giriyorlardı.Bütün sebep bu!"

Medarı Maişet MotoruSait Faik Abasıyanık · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20202,129 okunma

·

1 plus 1

·

1,542 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

yakamoz