Bütün Şiirleri
Yağmur Atsız’dan okuduğum ilk kitap…
Atsız’ın 4 kitabını topladığı Bütün Şiirleri, 198 sayfadan oluşuyor.
Bu kitabı, 2013 yılında almıştım. Benim son 8 yılıma şahitlik etti. Her kitabın bir -okunma- vakti var zannımca.
Kitapta topladığı diğer eserlerinin ön sözleriyle birlikte Bütün Şiirleri'ne alan Yağmur Atsız, okuru şiir dünyasıyla tanıştırmış. Soyut bir söylemle başlayan şiirlerinde okuru sık sık düşünmeye ve bazı mısraları birkaç kere daha okumaya sevk eden Atsız’ın bu kitaptan hareketle iyi bir şair olduğunu söyleyebilirim.
Bu zamana kadar okuduğum şiir kitaplarına göre farklı bir yer(d)e konumlanan Yağmur Atsız, şiirlerindeki tutumuyla beni sarstı diyebilirim. Bazı şiirlerini beğenemesem de birçok satırın altını çizmekte kendimi alamadım.
Onlardan bazıları;
“Ben gelenek olmaksızın gelecek olamayacağına kesinlikle inanıyorum. Gelenekleri inkâr ederek bir yere varamayız” (12).
“Entelektüel, kendini bütün dünyadan sorumlu hisseden kimsedir. Yani bir tür meczup” (13).
“Oysa bir insan eğer entelektüelse ödlek olamaz. Ödlekse entelektüel değildir” (14).
“Elimden elini çekersen ölürüm” (48).
“Sanki bir ağacın kökünü kuruturcasına
Seni söküp atmak istediler içimden aldırmadım” (56).
“Her kahkahan bir mısra-ı berceste” (66).
“Bir kitaba başlar gibi
Koşarken yavaşlar gibi
Düşen arkadaşlar gibi
Akıp giden günlerimiz” (77).
“Hayattan alacaklı sanarak kendimi
Damarlarıma günbatısı zerkettim” (135).
“Mevsim (muhtemelen) en son bahar” (146).
“Kitap asla aldatmaz!
Okuyucudur o haddini bilmez” (153).
“Siz benim ormanımsınız galiba,
İçinde yolumu kaybeder olduğum” (174).
Şiir seviyorsanız mutlaka okumalısınız.