Donuk Aşk
Yine akşam oldu,
Yalnızlık omuzlarıma çivisini çaktı yine,
Uzaklık aynı gerçi,
Heryerdeyken olan uzaklığın pek değişmedi,
Yine akşam oldu orda olduğu gibi,
Görebiliyorum seni burdan da,
Aynısıdır ordayken de,
Uzaklıktan korkmuyorum belki de
Orada da aynıydı uzaklık gerçi
Donuklaşmış oldu artık bu,
Bir o kadar hüzünlü romanlar gibi,
Galiba ben baştan kaybetmişim,
Belki de ben baştan kazanmışım, insanlık kaybetmiş...
# Sezai Karakoç #