Bazı kitaplar vardır suyun durmadan akıp gidişi gibi akar gider. Bitmesin diye sindire sindire okursunuz. Bazen her bir cümlesinde kendinize ait "bir şey" bulursunuz. Bir his, bir hatıra, bir dokunuş, bir hayal kırıklığı, bir kaybediş. Bu kitap işte öyle bir kitap. 9 öyküden oluşuyor ve her birinde hayattan gerçek bir iz buluyorsunuz. Bazen "Bu hissi iyi bilirim." derken buluyorsunuz kendinizi. Bazen de sadece "Vay be!" diyorsunuz iç çekerek. Yaşadığınız bir aşkı hatırlıyorsunuz cümleler zihninizde akıp giderken. Belki bir beş dakika öylece kalıp okumaya biraz ara veriyorsunuz. Dilinizin ucuna gelip de anlatacak gücü bulamadığınız, anlatmaya çabalarken boğazınızda yumru oluşturan o kelimelerle buluşuyorsunuz. İşte o zaman bir rahatlama geliyor. Baharlar Soldu hikayesini okurken sanki orada o gasilhanenin içinde biriyle vedalaşıyorsunuz. Belki anneniz, belki babanız; çok sevdiğiniz birini uğurluyorsunuz işte. Okuduktan sonra şayet birini bile oradan uğurladıysanız o güne dönüyorsunuz, istemeden o günü yaşıyorsunuz tekrar. Biraz da ağlıyorsunuz ne yalan söyleyeyim. Ben bu hikaye bittiğinde gözyaşlarımı silip iki dakika öncesine kadar ağladığımı belli etmeyen bir sesle annemi aradım. Hayatta kaybetmekten en çok korktuğum kişiyi. Sesini duyduktan sonra bir huzur doldu içime. Hâlâ hayatta olduğunu bilmenin verdiği huzur. Kapattıktan sonra devam ettim okumaya. Ele Güne Karşı hikayesini okuduktan sonra iyisinden bir kahkaha patlattım. Hayat gerçekten çok garip. On dakika önce gözleriniz dolarken on dakika sonrasında kahkaha atabiliyorsunuz. En azından bu kitapta böyle. Uzun lafın kısası, okuduğum en güzel kitaplardan biri oldu. Okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar dilerim :)

Kara KaplıSemra Bülgin · Sel Yayıncılık · 033 okunma

·

162 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilan Aksoy