- "Bana hatırlama sanatını değil, unutma sanatını öğret. Çünkü ben hatırlamak istediklerimi hatırlıyorum, unutmak istediklerimi unutamıyorum."
- Büyüdükçe yaralarını gizlemeyi öğrendi çocuklar. Herkese göstermeye çalıştıkları, herkesten gizledikleri oldu. Kendilerinden bile.
- Gözyaşının kovulduğu bir hayat, insanın kovulduğu bir hayattı halbuki.
- Dünyaya Ateşli Sözler Bırakasın...
Büyük dedem Aşık Zülali henüz on altı yaşındayken Aşık Seyhati namlı yaşlı bir ozanın elini öpüp duasını almak üzere yanına vardığında, atışmadan el öpmeyeceği söylenir ona. Genç Zülali "el-Emru Fevka'l-Edeb / Emir edebin üstündedir" fehvasınca geçer karşısına tecrübeli aşığın ve ne derse sazıyla sözüyle cevap verir. Onun söz kudretine ve cesaretine hayran olan Aşık Seyhati, atışmanın sonunda Zülali'nin alnından öper ve öyle bir söz söyler ki duyanlar beddua sanır: "Sevdiğine kavuşamayasın, kavuşamayasın ki dünyaya ateşli sözler bıraksın!"
- Acıdan dili tutulanların şarkısıdır eserlerimiz.
- Neron'un beş bin ücretli alkışçı beslediğini bilenler bilmeyenlere söylesin.
- Tac Mahal Hakkında...
Doğu'nun asil sevgi mübalağalarının bile ne acılarla ödendiğini bilenler, Tagore'un "Zamanın yanağında bir gözyaşı" dediği, Babür hükümdarı Şah Cihan'ın karısına mezar olarak yaptırdığı Tac Mahal'e baktıklarında yalnız bir şaheser değil, aynı zamanda bir benzeri yapılmasın diye kesilen ustaların ellerini görürler.
- Olgunlukla süslemedikçe zaferlerimiz çirkinleşecek.
- Ekmeğe, suya ve havaya ihtiyaç var yaşamak için. faks dünya ekmekten, sudan ve havadan ibaret değil.
- Kıyamet kopmadan başımı kaldırmam yastığımdan, diyenin vay haline! Vay haline kendisini uyanık tutacak rüyası olmayanın!
- Derdine şifa için şehir şehir gezme boşuna. Ahmed Gazali'ye kulak ver: "Tüm tabipler seni tedaviye gelse de / Leyla sözünden başka şifa yok sana."
- Bizi Değiştirmeliydi Sevgi..
Bizi değiştirmeliydi sevgi. Umman'ın, "Aşk beni arif etti, / inceltti zarif etti. / Ben ki bilmezdim aşkı, / aşk beni tarif etti." dalgası sahilime ulaştığında anladım ki yontmazsa bu dalga kayalarımı, şekli değişmeyecek haritalarımın.
- Çiçeklerin güzel sözle büyüdüğünü keşfeden bir tek annem değil.
- Bacalardan duman tütmesi önemlidir. Duman yalnız ateşi değil, insanı da gösterir.
- Bir ömür sevdiklerimizin yanından geçip gidiyoruz saklayarak kelimelerimizi.
- Sevgileri yarınlara bıraktınız..
"Sevgileri yarınlara bıraktınız," diyordu şair, sevgileri yarınlara bırakmamızı istemiyor Hz. Peygamber (sallahu aleyhi ve sellem): "Sizden biri, bir kimseyi seviyorsa (sevgisini) ona haber versin. Çünkü, (çok defa) o da (nefsinde) o duygunun benzerini duyar.
- Bir Parça Muhabbet..
Muhabbete sarılmamış her istek haklı bile olsa soğuktur biraz. Bir parça şeker ne acı ilaçları kabul edilir kılıyor.
- Marka??
Marka yalnız çıplak bedenleri gizlemez, değerini bulmaya yanaşmayan tembel ruhları da saklar örtüsünün altında.
- Kalbine kulak vermeyene kim ne öğretsin.
- Sadece Bir Adım..
Hiç kimsenin kendini korkudan emin göremeyeceği bir yer bekliyor hepimizi. Bir adım, yalnızca bir adıma ihtiyaç var. Meleklerin hakemliğine kim itiraz edebilir.
- Yalan Söylemek O Kadar Normalleşti ki ...
Yıldırımlardan korunmak için paratoneri icat eden insan, yalandan kurtulmak için neden kılını kıpırdatmıyordu? Yakıp kül eden yıldırımlardan korkan insan yalandan neden korkmuyordu? Delil yetersizliğinden zanlılar serbest bırakılmasın diye icat ettilerse de yalan makinelerini, önce mucitleri inanmadı cihazlarına. En gelişmiş makineler dahi yalanı tespit etmekte aciz kaldı. Çünkü yalan o kadar çoğaldı ve normalleşti ki, yalan söyleyenlerin değil söylemeyenlerin nabzı arttı, yüzü kızardı.
- İsviçre Çakısı ve İnsan..
İsviçre Çakısı, kullanmasa bile her şeyi elinin altında bulundurmaya çalışan "İsteyen İnsan"ın bir sembolü gibi görünmüştür bana. Halbuki gençliğimde kime ait olduğunu bilmediğim bir cümle okumuştum, bir parça kağıda yazılıp Elektirik düğmesinin arkasına tutturulmuş: "Hacet bitmez ölsen de!"
- Ölenle ölünmez, demiş atalarımız, yaşayalım. Neşemizi hangi empati çalabilir!
- Kim Ne Yapabilir..
Çatlak duvarlarımıza sağlam raporu verenler, sağlam adamlardı, bir daha sallanacağını bilemezlerdi arzın. Taksiciler şehri gösteriyordu, yolu uzatmak değildi niyetleri. Sel alıp götürmüşse kasabayı, belediye ne yapsın, dere yatağına ev yapmıştı halk.
- Kalbin De Bir Dümeni Var...
Kalbin de bir dümeni var ve nice sinsi rüzgar ayar veriyor o dümene. Bizi kaptan yapan şapkamız ve sırmalarımız değil, dalgalara ve rüzgara rağmen pusulamızdan kopmayan irademizdir
İyi haber: İnsan artık bütün organlarını yenileyebilecek. Kötü haber: İnsanın huylarını değiştirmeye niyeti yok