Sümeyye Demirkan'dan okuduğum ilk kitaptı, kitap serisiydi Veda Caddesi. Karakterleri bir yana kalemi çok güzel ve akıcıydı, kitap sayfları elinizde akıyor resmen.. Benim bu seride tek rahatsız olduğum şey serinin bana göre birazcık uzatılması, bazı olayların sürekli tekrar etmesi, bazı yerlerde monotonluğu okumak, özellikle dördüncü kitapta ve beşinci kitabın bazı yerlerinde, beni seriden bir tık uzaklaşmıştı ta ki finale kadar.. Final... final hakkında ne söylenir bilemiyorum ama hala olayı kavrayıp idrak edemedim. Hala kabullenemedim. Finali bir oturuşta okuyamadım, saatlerce ağladım. Hata hatırladıkça gözlerim doluyor :') Finalle bir kez daha hayatın gerçekleriyle yüzleştim. Finalle her vedanın bir merhabayla başladığını öğrendim. Karakterler öyle güzeldi ki.. Aytaç, Andaç, Zeynep, Çetin, Şebnem ve Mahir.... Hepsi çok ama çok güzeldi, hepinizle iyi ki ama iyi ki tanışmışım. Bir kitap karakteri olmanıza rağmen bana o aile sıcaklığını hissettirdiğiniz için hepinize çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız, hep var olun^^ Aymira... İlk başta çok güçlü bir kadın, sonra abla, sonra da çok güçlü bir annesin... Varlığın bu zamana kadar bana hep güç kattı. Seni her okuyuşumda kendimi çok güçlü hissettim ve bir kez daha aşkın varlığına inandım. İyi ki varsın. Ve Kamer.. sanırım bu hikayenin en güzel karakteri sendin. Çok güçlü bir adam aynı zamanda da çok güçlü bir babasın. Bana bir abi olduğun için, güçlü olmayı gösterdiğin için, her zaman bir umudun olduğuna inandırdığın için, her vedanın aynı zamanda bir merhaba olduğunu öğrettiğin için teşekkür ederim. Hep var ol. Aile sıcaklığı hissedebileceğiniz, güleceğiniz, arada da ağlayacağınız bir seri Veda Serisi. Mutlaka ama mutlaka okumanızı, onlarla tanışmanızı tavsiye ederim. Unutmayın, her veda bir merhabayla başlar..

Veda Caddesi 5 - VadeSümeyye Demirkan · Ephesus Yayınları · 2021348 okunma

·

164 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

izyyy