Hem çok sevmek hem de kaçmak istemek bu sevdadan ama acısını da çok sevmek,en tatlı acısı bilmek, en çok ta hasretlik çekmek. Hayatla harmanlanmış aşk acısını hissetmek için bu kitabı okumalısınız. Sade ve akıcı yazılmış bu eserde herkes kendini bulacaktır. Bir günlük,bir mektup,bir hikaye,bir yakarış mahiyetinde yazılmış bu eserde,hüznün içinde seyahat edip şiir duraklarında bulacaksınız kendinizi. Yazar dünyayı ayırmıyor bu sevdadan güneşiyle,bulutuyla,yağmuruyla, sokağıyla, insanıyla anlatıyor sevdayı. Maviye sevdasını anlatıyor şu cümlelerle. "Ölümü bilmeyi ve ölümden daha çok maviyi sevmeyi" Hikaye tadında anlatıyor şu cümlelerle. “Gülüşün, omuzuma konmuş, her an uçmak için gözlerime bakan korkulu bir kelebek gibi. Kaç gün bakabilirim ki en fazla sana, dokunsam gideceksin, dokunmasam ölecek...” diye cevap verir adam. Ve film şu yazı ile son bulur; Alıştık be albayım, dünyalar da gitse alıştık gitmelere. Koymuyor yani artık. Rahat bırak herkesi albayım, rahat bırak. Giden gitsin istediği yere. Biz ilkokul birinci sınıfta kaldık zaten. Herkes geçti biz kaldık albayım. Bir biz kaldık, yanımızda da o kahırlı yalnızlığımız. Üstadlarıda buluyorsunuz şu cümlelerle. Neşet baba giriyor devreye ve bağırıyor sessizce “ Gönlüm hep seni arıyor, neredesin sen…” Hakikaten neredesin sen... Gökkuşağının hangi renginde saklısın, saçlarımı okşayan hangi yağmur tanesinin ölümünde gizlisin, tenimin hangi kısmına dokunuyorsun şu an. Yalnızlığı anlatıyor şu cümlelerle. "Yıllardan… Yüz yıllar sonra… TDK; yalnızlık… Anlamı: Sensizlik…" Yaşamayı bilmek şu cümlelerle. "Yaşamak; acıya direnmektir..” Ve diyor ki yazar. "Parmak uçları ayaz kokan aşıkların doldurduğu bir şehirden yazdım bunları size … Ne kadar severseniz o kadar anlarsınız beni..."

Mavi Tutsak Sen HasretOğuzhan Özpolat · Ayzıt Yayınları · 2021106 okunma

·

831 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sükûtî