Kalpten bir cam içinde
Katran gecelerde beni aydınlatan ışık
Dokunamam sana
Camdan kalbin kırık.Işığın tenime değer
Ben yansırım
Işığın ruhuma değer
Sen yansırsın
Senin değdiğin yer kadar varım
Birgün karanlığa küsersen
Ne tenim kalır
Ne de cânım.Korkuyorum ışığın söner diye
Deli rüzgarların önünde duruyorum
Beyaz ışığın, siyaha koşmasın diye
Mâzimi görüyorum ışığından yansıyan
Kendi ölümümün gölgesini yıkıyorum
Her yer harap, asude
Her yer yıkık
Eğer ışığın birgün sönerse
Karanlıkta kalmaktan değil
Kendimi yakmaktan korkuyorum.İzin ver candan camın olayım
Dokunmadan birbirimize
Sonsuzluğu aydınlatalım
Birlikte yanalım
Birlikte aydınlatalım dünyayı
Tüm insanlık saçtığımız ışığa koşsun
Etrafımızda ışığa toplanan
Mutlu kelebekler uçsun.
°°Selçuk Alkan°°