Yol kenarlarındaki yağmur mazgallarını kumbara sanıp harçlığımı atardım bu yüzden en çok denizden alacaklıyım Bilerek mi yanına almadın giderken başının yastıkta bıraktığı çukuru Annesinin dizlerinin dibinden hiç ayrılmayan uslu bir çocuk gibidir limandaki deniz ama sokağa çıkıp dalga olmak geçer yüreğinden Batmak üzere olan bir gemide panik içindeyken herkes ne de çok sevinir ipleri çözülen filika Bir Hitit çanağıyım toprağa gömülü ve sen ilk kazısını yapan bir arkeolog ürkekliğiyle ellerinin arasına al beni Kitaptan birkaç şiir bırakıyorum size...

Antik AcılarSunay Akın · İş Bankası Kültür Yayınları · 20162,902 okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.